Dit zijn enkele links naar fotoalbums van m'n rondreis in Australië en Nieuw-Zeeland op Facebook:
AUSTRALIË:
Tasmanië:
album 1
album 2
Sydney:
album
Alice Springs:
album 1
album 2
Cairns & Great Barrier Reef:
album 1
album 2
album 3
NIEUW-ZEELAND:
Mirror Lakes & Milford Sound
dinsdag 5 mei 2009
dinsdag 28 april 2009
Foto's vqn de rondreis
Dames en heren,
Het opladen van de fotos is nogal moeilijk tijdens het reizen dus wilde ik ff laten weten dat je deze kan bekijken op m'n facebook...
Het opladen van de fotos is nogal moeilijk tijdens het reizen dus wilde ik ff laten weten dat je deze kan bekijken op m'n facebook...
zondag 26 april 2009
Kira Ora... Kiwiland is heaven on earth!
Je hebt dan 3 weken Australië achter de rug en hebt al die ervaringen gehad en dan kom je in Nieuw Zeeland toe... Je denkt dat je al in de hemel geweest bent en dan kom je pas echt in de hemel!
Klaas stond mooikes op mij te wachten om middernacht aan de luchthaven. Vlug bedje in want was letterlijk patat. Heb me eens lekker uitgeslapen en dan de stad verkent. Een autootje gaan huren voor 125 euro de man met volle verzekering voor 3 weken. Gewoonweg spotgoedkoop. Ondertussen ook een Kiwi Simkaart gekocht zodat het sms verkeer et m'n Evatje wat goedkoper verloopt. 's Avonds met een paar vriendinnen van Klaas iets gaan eten en drinken en weer het bedje ingekropen.
De volgende dag de auto ingesprongen en zuidwaards gereden naar Dunedin waar we een lekker rustig hostelleke gevonden hebben. Alle hostels zijn hier ongeveer 10 euro de man de nacht, watheel goedkoop is. Vaak met jacuzzi en alles erop en eraan. Lekker gaan Poolen in Dunedin en even zot rondgereden en de auto uitgetest, lekker bakske!
Verder door het heerlijek landschap naar Te Anau wat echt weergaloos heerlijk mooi is. Een supermooi meer, lekker warm en beestige foto's getrokken op de pier. Die avond hebben we een tour gedaan naar de grotten en de glimwormpjes gaan bekijken... Niet echt de moeite waard maar de boottrip naar daar was wel heerlijk.
Volgende dag op om 6u30 om een dikke 3u te rijden naar Milford Sound, wat enorm bekend is in het Zuideiland. Prachtige rit naar daar mer de Mirror Lakes en The Chasm. In de lakes kan je de bergketen mooi gereflecteerd zien wat echt supermooi is. Het water is zo stil dat het gewoon een spiegelbeeld vormt. Milford Sound zelf is breathtaking. Een 2u durende cruise over The Sounds tot aan de Tasman Sea en terug. Tussen de 1500m hoge bergen varen en je zo klein als een mier voelen... Doorgereden naar Queenstown wat het walhalla van toerisme is met Skydiven, Bungee'en, Raften en alles erop en eraan. De feeststad van het Zuiden.
Je bent dan In Queenstown en moet de zot uithangen e dus waarom niet eens de op 1 na hoogste Bungeejump doen in de wereld vanop 143 meter?! Dit is echt pure adrenaline, niet te doen! Je staat daar te staan en moet ZELF springen en het is gewoonweg WAUW. Volle 9 seconden vrije val naar beneden en dan BOINK terug omhoog, omlaag en omhoog. Het is duur en kort, maar ZO de moeite waard! Een uur nadien was ik nog steeds pumped up... Wie heeft er nog Red Bull nodig als je kan Bungee'en...
De volgende dag, vandaag, een Raft van 16km in de voormiddag. De wildste Raft van Nieuw Zeeland met enorm golven en waterversnellingen... Letterlijk kletsnat worden en overleven. We zijn met 2 boten vertrokken en niet wij, maar de andere boot heeft een flipke gezet en is omgekiept.
En dan deze namiddag, het hoogtepunt van alle avontuur. DE Adrenalinerush... Letterlijk een spuit met Adrenaline die word ingesporen... Skydiven!!!
Jupla, vliegtuigje in... 10 minuutjes vliegen en vanop 5, ja 5km hoogte er eens gaan uitspringen! 15000 voet... Verstand op 0 en zicht op oneindig!
Dit was echt ongelooflijk! Een volle mionuut vrije val aan 220km per uur vallen en de grond op je af zien komen. Zelf door de wolken vliegen...
Ik heb zelf de parachute mogen besturen wat ook cool was, ons eens een paar x laten ronddraaien en flippen... Letterlijk kicken! Dit is DE rush, echt niet te doen! Dit was heerlijk! Nu, na 4u ben ik nog steeds aan het flippen...
Conclusie: This is fuckin awesome!
Klaas stond mooikes op mij te wachten om middernacht aan de luchthaven. Vlug bedje in want was letterlijk patat. Heb me eens lekker uitgeslapen en dan de stad verkent. Een autootje gaan huren voor 125 euro de man met volle verzekering voor 3 weken. Gewoonweg spotgoedkoop. Ondertussen ook een Kiwi Simkaart gekocht zodat het sms verkeer et m'n Evatje wat goedkoper verloopt. 's Avonds met een paar vriendinnen van Klaas iets gaan eten en drinken en weer het bedje ingekropen.
De volgende dag de auto ingesprongen en zuidwaards gereden naar Dunedin waar we een lekker rustig hostelleke gevonden hebben. Alle hostels zijn hier ongeveer 10 euro de man de nacht, watheel goedkoop is. Vaak met jacuzzi en alles erop en eraan. Lekker gaan Poolen in Dunedin en even zot rondgereden en de auto uitgetest, lekker bakske!
Verder door het heerlijek landschap naar Te Anau wat echt weergaloos heerlijk mooi is. Een supermooi meer, lekker warm en beestige foto's getrokken op de pier. Die avond hebben we een tour gedaan naar de grotten en de glimwormpjes gaan bekijken... Niet echt de moeite waard maar de boottrip naar daar was wel heerlijk.
Volgende dag op om 6u30 om een dikke 3u te rijden naar Milford Sound, wat enorm bekend is in het Zuideiland. Prachtige rit naar daar mer de Mirror Lakes en The Chasm. In de lakes kan je de bergketen mooi gereflecteerd zien wat echt supermooi is. Het water is zo stil dat het gewoon een spiegelbeeld vormt. Milford Sound zelf is breathtaking. Een 2u durende cruise over The Sounds tot aan de Tasman Sea en terug. Tussen de 1500m hoge bergen varen en je zo klein als een mier voelen... Doorgereden naar Queenstown wat het walhalla van toerisme is met Skydiven, Bungee'en, Raften en alles erop en eraan. De feeststad van het Zuiden.
Je bent dan In Queenstown en moet de zot uithangen e dus waarom niet eens de op 1 na hoogste Bungeejump doen in de wereld vanop 143 meter?! Dit is echt pure adrenaline, niet te doen! Je staat daar te staan en moet ZELF springen en het is gewoonweg WAUW. Volle 9 seconden vrije val naar beneden en dan BOINK terug omhoog, omlaag en omhoog. Het is duur en kort, maar ZO de moeite waard! Een uur nadien was ik nog steeds pumped up... Wie heeft er nog Red Bull nodig als je kan Bungee'en...
De volgende dag, vandaag, een Raft van 16km in de voormiddag. De wildste Raft van Nieuw Zeeland met enorm golven en waterversnellingen... Letterlijk kletsnat worden en overleven. We zijn met 2 boten vertrokken en niet wij, maar de andere boot heeft een flipke gezet en is omgekiept.
En dan deze namiddag, het hoogtepunt van alle avontuur. DE Adrenalinerush... Letterlijk een spuit met Adrenaline die word ingesporen... Skydiven!!!
Jupla, vliegtuigje in... 10 minuutjes vliegen en vanop 5, ja 5km hoogte er eens gaan uitspringen! 15000 voet... Verstand op 0 en zicht op oneindig!
Dit was echt ongelooflijk! Een volle mionuut vrije val aan 220km per uur vallen en de grond op je af zien komen. Zelf door de wolken vliegen...
Ik heb zelf de parachute mogen besturen wat ook cool was, ons eens een paar x laten ronddraaien en flippen... Letterlijk kicken! Dit is DE rush, echt niet te doen! Dit was heerlijk! Nu, na 4u ben ik nog steeds aan het flippen...
Conclusie: This is fuckin awesome!
zaterdag 25 april 2009
Cruisin' through the land down under
Campervannen door Tasmania:
Dit eerste deel van de rondreis was een heerlijke start. Eigen vervoer, zelf rijden dus ook zelf bepalen wanneer en waar je naartoe gaat...
De eerste dag het busje gaan ophalen en richting Port Arthur gereden op de Tasman Peninsula onder Hobart. In het donker een plekje gezocht om te slapen en koken en 's morgens je bek laten openvallen van het uitzicht dat je hebt na het openen van de deur.
Een dagje rondgereden in De Peninsula en dan naar Franklin Gordon National Park gereden. Lake Gordon en Gordon Dam gezien en weer heerlijk gekampeerd. Volgende dag een hele afstand naar Cradle Mountain en Dove Lake. Prachtige plaats maar veel regen en na een wandeling van 2u diepgevroren handen en nat tot aan de noten. Laatste dag de hele staat doorgereden tot aan de Oostkust en Freycinet National Park. Wineglass Bay gezien en nogmaals m'n tong op de grond laten vallen... Autootje in Hobart afzetten en jupla, de lucht in.
Cruisen door Sydney:
Eerste dagje lekker rondlopen en genieten van het zicht van de mighty Harbour Bridge en Opera House. Ik wilde per se eens een "grote boodschap" achterlaten in The Opera House en gelukkig... Na het harde werk bleek er een wereldpremiere te zijn van de nieuwe Star Trek. Handtekeningskes en foto's van de sterren waren een mooi einde van de dag. Dag 2 naar The Blue Mountains en de bekende Three Sisters. Heerlijke natuur en mactige foto's. Next was het bekende Bondi Beach en de sjieke kustlijn daar. Lekker bodyboard geprobeerd en zelf de mama heeft gebodyboard. Leuke wandelingetjes gedaan en de laatste dag terug naar Sydney en verder naar The Red Center.
Climbing the Big Mother F:
Vluchtje naar Alice Springs, letterlijk een "gat". En nog een gevaarlijk gat ook... De Abo's daar zijn nogal agressief. Mensen neersteken, hotelkamerdeuren intrappen... Altijd feest met die mannen. 's Ochtends lekker vroeg op en op de bus naar Kings Canyon... Sweet As! Beestige wandeling en mooi uitzicht. Slapen in een slaapzakske onder de sterren naast het kampvuur... De Max! Volgende dag heb ik de grote Rode Reus beklommen en man, was dat zwaar! Enorm zware klim waar geen einde aan kwam maar puur op adrenaline en spirit. Laatste dag was The Olgas. Daar de zonsopgang gezien, wat heerlijk was, en weer een zware wandeling gemaakt. Met de hele groep paar pintjes gaan pakken in de enige bar in de stad en dan naar Cairns.
Diving Baby:
Toekomen in Cairns en lekker opt gemakje eens bekijken wat er allemaal te doen valt. Paar tourkes geboekt zodat we de volgende ochtend meteen aan de slag konden gaan. Dag 2 zijn we naar Green Island gegaan om te gaan snorkelen. M'n eerste ervaring en het was heerlijk. Maar nix vergeleken met de volgend tour. Dag 3 naar The Daintree Forest, gaan zwemmen in helder maar ijskoud water en een Croc Show zien die machtig was. De laatste 2 dagen een zeiltrip gedaan met overnachting op de boot. In totaal 2u gedoken... Haai, schildpad, Nemo's... Duizende visjes en heerlijke koraal gezien. Letterlijk verslavend en je laat het geld maar rollen. Slapen in de boot was ook heerlijk en dan opstaan en na 5 minuten... DUIKEN. Dit was het beste van heel Australië... Duiken is heerlijk. 's Avonds nog een paar pintjes gaan pakken met iedereen van op de boot in The Woolshed... Nice Times, nice times! Cairns was awesome!
Conclusie: In 3 weken massa's veel gezien, maar te weinig tijd! Met alle gemak zou ik 2 weken op elke locatie kunnen blijven maar ik wil ook graag terug naar België, naar m'n schatje... M'n Evatje... Aussie over and out! Kiwi's here I come!!!
Dit eerste deel van de rondreis was een heerlijke start. Eigen vervoer, zelf rijden dus ook zelf bepalen wanneer en waar je naartoe gaat...
De eerste dag het busje gaan ophalen en richting Port Arthur gereden op de Tasman Peninsula onder Hobart. In het donker een plekje gezocht om te slapen en koken en 's morgens je bek laten openvallen van het uitzicht dat je hebt na het openen van de deur.
Een dagje rondgereden in De Peninsula en dan naar Franklin Gordon National Park gereden. Lake Gordon en Gordon Dam gezien en weer heerlijk gekampeerd. Volgende dag een hele afstand naar Cradle Mountain en Dove Lake. Prachtige plaats maar veel regen en na een wandeling van 2u diepgevroren handen en nat tot aan de noten. Laatste dag de hele staat doorgereden tot aan de Oostkust en Freycinet National Park. Wineglass Bay gezien en nogmaals m'n tong op de grond laten vallen... Autootje in Hobart afzetten en jupla, de lucht in.
Cruisen door Sydney:
Eerste dagje lekker rondlopen en genieten van het zicht van de mighty Harbour Bridge en Opera House. Ik wilde per se eens een "grote boodschap" achterlaten in The Opera House en gelukkig... Na het harde werk bleek er een wereldpremiere te zijn van de nieuwe Star Trek. Handtekeningskes en foto's van de sterren waren een mooi einde van de dag. Dag 2 naar The Blue Mountains en de bekende Three Sisters. Heerlijke natuur en mactige foto's. Next was het bekende Bondi Beach en de sjieke kustlijn daar. Lekker bodyboard geprobeerd en zelf de mama heeft gebodyboard. Leuke wandelingetjes gedaan en de laatste dag terug naar Sydney en verder naar The Red Center.
Climbing the Big Mother F:
Vluchtje naar Alice Springs, letterlijk een "gat". En nog een gevaarlijk gat ook... De Abo's daar zijn nogal agressief. Mensen neersteken, hotelkamerdeuren intrappen... Altijd feest met die mannen. 's Ochtends lekker vroeg op en op de bus naar Kings Canyon... Sweet As! Beestige wandeling en mooi uitzicht. Slapen in een slaapzakske onder de sterren naast het kampvuur... De Max! Volgende dag heb ik de grote Rode Reus beklommen en man, was dat zwaar! Enorm zware klim waar geen einde aan kwam maar puur op adrenaline en spirit. Laatste dag was The Olgas. Daar de zonsopgang gezien, wat heerlijk was, en weer een zware wandeling gemaakt. Met de hele groep paar pintjes gaan pakken in de enige bar in de stad en dan naar Cairns.
Diving Baby:
Toekomen in Cairns en lekker opt gemakje eens bekijken wat er allemaal te doen valt. Paar tourkes geboekt zodat we de volgende ochtend meteen aan de slag konden gaan. Dag 2 zijn we naar Green Island gegaan om te gaan snorkelen. M'n eerste ervaring en het was heerlijk. Maar nix vergeleken met de volgend tour. Dag 3 naar The Daintree Forest, gaan zwemmen in helder maar ijskoud water en een Croc Show zien die machtig was. De laatste 2 dagen een zeiltrip gedaan met overnachting op de boot. In totaal 2u gedoken... Haai, schildpad, Nemo's... Duizende visjes en heerlijke koraal gezien. Letterlijk verslavend en je laat het geld maar rollen. Slapen in de boot was ook heerlijk en dan opstaan en na 5 minuten... DUIKEN. Dit was het beste van heel Australië... Duiken is heerlijk. 's Avonds nog een paar pintjes gaan pakken met iedereen van op de boot in The Woolshed... Nice Times, nice times! Cairns was awesome!
Conclusie: In 3 weken massa's veel gezien, maar te weinig tijd! Met alle gemak zou ik 2 weken op elke locatie kunnen blijven maar ik wil ook graag terug naar België, naar m'n schatje... M'n Evatje... Aussie over and out! Kiwi's here I come!!!
donderdag 26 maart 2009
Aflossing van de wacht & Annulering terugvlucht!
Dinsdag kwam Jolien toe, de worstenmadam, om m'n taak over te nemen e... Sindsdien doet Hannelore heel stout tegen me en doet ze zelf soms of ik gewoon niet besta. Doet me wel veel pijn en als ik haar dat zeg is het precies of het het ene oor ingaat en het andere terug uit. Ze heeft nu 2 nieuwe speelkameraadjes e en ik ben haar grote broer die haar op haar plaats zet en zegt dat ze dit of dat niet mag doen enjah... IS helemaal niet leuk maar kan er niet veel aan doen e, voel me machteloos. Ook als ik vraag of ze me zal missen zegt ze gewoon doodleuk "neen". Maar soit :). Het zal wel veranderen als ik uiteindelijk echt vertrek.
Het was leuk om Jolien terug te zien. Ze heeft een vriendin mee, Joke, waar ze samen mee rondgetrokken heeft. Die blijft nu ook enkele weken hier wss tot ze een jobke gevonden heeft hier ergens in Australië.
Een ander leuk verhaal. Woensdag open ik m'n mail en wat zie ik als grote titel van een mail die ik gekregen had: "Flight Canceled". Mijn terugvlucht van Melbourne tot Bangkok was geannuleerd. Waarschijnlijk zo een nen debiele werknemer bij Qantas die even niets te doen had en dacht "We gaan es een paar mensen kloten e" en mijn vlucht annuleerde. Ik kreeg een mail van Connections zeggende dat ik zelf naar Qantas moest bellen maar niet met mij ze. Zij zijn m'n reisagentschap, zij mogen het oplossen! 's Avonds met hen gebeld en gezegd dat ik niet vroeger kon vertrekken daar ik de 10e nog naar Cirque Du Soleil ga in Melbourne en de 12e in België wilde zijn omdat ik al een bruiloft had staan op m'n planning (Dikke zever natuurlijk, maar ik wil m'n liefje niet nog een dag langer missen). Na veel over en weer gebel uiteindelijk bevestiging gekregen dat ik dezelfde dag via Sydney naar Bangkok vlieg zodat ik m'n aansluitingen niet mis. Er was geen plaats meer in mijn "gewone" klasse dus zit ik nu lekker in... Jawel, 1e klasse :p
Het is nu donderdag, volgende week deze tijd zitten ik en mam al in de Tasmaanse bergen ergens rond te sjezen met de campervan! Kijk er VERDOMME naar uit!
Het was leuk om Jolien terug te zien. Ze heeft een vriendin mee, Joke, waar ze samen mee rondgetrokken heeft. Die blijft nu ook enkele weken hier wss tot ze een jobke gevonden heeft hier ergens in Australië.
Een ander leuk verhaal. Woensdag open ik m'n mail en wat zie ik als grote titel van een mail die ik gekregen had: "Flight Canceled". Mijn terugvlucht van Melbourne tot Bangkok was geannuleerd. Waarschijnlijk zo een nen debiele werknemer bij Qantas die even niets te doen had en dacht "We gaan es een paar mensen kloten e" en mijn vlucht annuleerde. Ik kreeg een mail van Connections zeggende dat ik zelf naar Qantas moest bellen maar niet met mij ze. Zij zijn m'n reisagentschap, zij mogen het oplossen! 's Avonds met hen gebeld en gezegd dat ik niet vroeger kon vertrekken daar ik de 10e nog naar Cirque Du Soleil ga in Melbourne en de 12e in België wilde zijn omdat ik al een bruiloft had staan op m'n planning (Dikke zever natuurlijk, maar ik wil m'n liefje niet nog een dag langer missen). Na veel over en weer gebel uiteindelijk bevestiging gekregen dat ik dezelfde dag via Sydney naar Bangkok vlieg zodat ik m'n aansluitingen niet mis. Er was geen plaats meer in mijn "gewone" klasse dus zit ik nu lekker in... Jawel, 1e klasse :p
Het is nu donderdag, volgende week deze tijd zitten ik en mam al in de Tasmaanse bergen ergens rond te sjezen met de campervan! Kijk er VERDOMME naar uit!
zondag 22 maart 2009
American Muscles
De laatste maand had ik hier niet veel om handen, enkel enorm uitkijken naar m'n rondreis en het zien van m'n enorm lekker, lief, mooi en schattig liefje in Zaventem op 12 mei. Dit weekend was ik echter uitgenodigd door Michael & Lynda om mee te gaan naar een "Carshow" in Traralgon.
Traralgon is een stadje op een dikke 2u rijden... En amai, het rijden was de max! In Michaels '73 Ford Fairmont. Een oude American Muscle Car. Je staat dan stil voor een rood licht en voelt de hele auto gewoon bibberen van de draaiende motor. Het is al altijd een jongensdroom geweest voor mij om ooit eens in zo'n auto te zitten of te mogen meerijden en 'k moet zeggen dat het zeker een cool gevoel was. We kwamen daar dan zaterdagnamiddag toe en hebben eigenlijk niet veel meer uitgestoken! Ik ben nog met Michael naar de carwash gegaan om z'n auto piekfijn te wassen voor de Carshow van de volgende dag en dan heeft hij me eens getoond wat je allemaal kan doen met zo'n autootje :). Een burnout gedaan en eens een 180° geslipt in de straat enzo... Cool! Voor zo van die getunede Belgische Janettebakken ben ik dus helemaal niet e, ma zo een oude Ford... Jammie! De show zelf was heel cool, er waren meer dan 200 auto's die eraan meededen! Er was een perfect zonnetje en daardoor staat m'n singletje nu helemaal in m'n vel! Maar het is een mooi kleureke dus ben content :). In het terugkeren stopt Michael ineens langs de baan en zegt hij doodleuk "You can drive the rest Walt". Wetende dat hij die auto al 14 jaar heeft, al 1,5 miljoen Belgische Frank ingestoken heeft en buiten hem enkel z'n beste maat al in heeft mogen rijden (zelf z'n vrouw niet) was ik best vereerd! In zo een autoke rijden is wel even een adrenalinerush hoor! Ik kwam thuis en was er ff niet goed van, zo een cool gevoel!
Dit was eens een weekend dat ik nodig had... Eens een weekend weg van huis en gewoon eens niet met de kindjes moeten bezig zijn! Bekijk zeker de foto's eens als je kan!
Traralgon is een stadje op een dikke 2u rijden... En amai, het rijden was de max! In Michaels '73 Ford Fairmont. Een oude American Muscle Car. Je staat dan stil voor een rood licht en voelt de hele auto gewoon bibberen van de draaiende motor. Het is al altijd een jongensdroom geweest voor mij om ooit eens in zo'n auto te zitten of te mogen meerijden en 'k moet zeggen dat het zeker een cool gevoel was. We kwamen daar dan zaterdagnamiddag toe en hebben eigenlijk niet veel meer uitgestoken! Ik ben nog met Michael naar de carwash gegaan om z'n auto piekfijn te wassen voor de Carshow van de volgende dag en dan heeft hij me eens getoond wat je allemaal kan doen met zo'n autootje :). Een burnout gedaan en eens een 180° geslipt in de straat enzo... Cool! Voor zo van die getunede Belgische Janettebakken ben ik dus helemaal niet e, ma zo een oude Ford... Jammie! De show zelf was heel cool, er waren meer dan 200 auto's die eraan meededen! Er was een perfect zonnetje en daardoor staat m'n singletje nu helemaal in m'n vel! Maar het is een mooi kleureke dus ben content :). In het terugkeren stopt Michael ineens langs de baan en zegt hij doodleuk "You can drive the rest Walt". Wetende dat hij die auto al 14 jaar heeft, al 1,5 miljoen Belgische Frank ingestoken heeft en buiten hem enkel z'n beste maat al in heeft mogen rijden (zelf z'n vrouw niet) was ik best vereerd! In zo een autoke rijden is wel even een adrenalinerush hoor! Ik kwam thuis en was er ff niet goed van, zo een cool gevoel!
Dit was eens een weekend dat ik nodig had... Eens een weekend weg van huis en gewoon eens niet met de kindjes moeten bezig zijn! Bekijk zeker de foto's eens als je kan!
dinsdag 10 maart 2009
The Best is yet to come...
Ja man, ik zie net dat het al bijna 14 dagen geleden is dat ik nog es iets op m'n blog heb geschreven :). Tijdens de vakantie maakte ik veel meer mee hé, maar als jullie willen dat ik wekelijkse updates geef over hoeveel pampers ik dagelijks ververs, hoe m'n trip naar de gym en workshop zijn geweest en of het park er elke dag hetzelfde blijft uitzien na het droppen van Hannelore aan school... geef me eee gil e!
Wat heb ik de laatste weken meegemaakt?
Vorige week zondag zijn Marjolijn en ik met de kindjes naar een gratis openluchtconcert voor kindjes gegaan in één van de vele stadsparken. Om het te vertalen naar het vlaams: De Australische Mega Mindy, Teletubbies, Plons, Spongebob en dergelijke waren daar allemaal aanwezig om samen met de kindjes te dansen en zingen.. Foto's vind je online waar je kan zien dat er een massa volk was. Was best chil, op het gemakje de kleine jongen in mij terug naar boven laten komen wat verre van moeilijk is zoals jullie weten!
De dag erna, de maandag, had ik eens een "Waltdag" nodig. Op mezelf ben ik met de trein naar Melbourne gegaan om daar "een wandelingske" te doen. Was enorm leuk zo es op mezelf. Op niemand moeten letten en kunnen doen wat ik zelf wilde! Zalig!
Ik heb het Melbourne Art Center gezien, wat eigelijk niet veel voorstelde :) maar wel leuk was om eens te bezichtigen! Had er meer van verwacht daar dit zo'n grootstad is, maar in het SMAK in Gent is er meer te zien ;)! Daarna ben ik naar The Shrine Of Rememberance gegaan. Een monument dat opgetrokken is ter nagedachtenis van alle gesneuvelde Victoriaanse soldaten. Een machtig monument dat heel veel betekenis heeft! Geen enkel gebouw in de stad mag met de rand van het gebouw (de punt dus) wijzen naar The Shrine. Zo zie je veel gebouwen met een afgeplatte zijkant, heel raar! Jaarlijks op "Anzac-day" wordt er een enorm grote plechtigheid gehouden op deze plaats. Echt een enorm mooi monument! Dan dacht ik in mezelf "ik heb nog wat tijd en $20 op zak, ik ga es naar het groot aquarium". De inkom was echter $28 en na het zeveren dat ik dit speciaal deed als internationale student om een proefstuk te maken en maar $20 had meegekregen lieten ze me toch niet binnen! Dju e maat, maar het proberen waard! Wat rondgelopen in de stad dan, gewoon gewandeld en rondgekeken en dan terug huiswaards gekeerd!
Gisteren dan, waren we uitgenodigd in The Fitzroy Gardens, een ander stadspark dicht in het centrum van de stad, om een brunch bij te wonen van Mj's dansgroep. Heel mooi weer, heel gezellig en me kapot geamuseerd met al het onbekende volk. Er waren daar veel mannen en we hebben allemaal samen gevoetbalt, cricket gespeeld, frisbee, baseball, noem maar op! En ik heb me ook beetje met alle kindjes bezig gehouden door in bomen te klimmen en dergelijke... Best gezellig en lekker warm weertje daar in dat mooie park!
Het volgende op de planning is hopelijk dit weekend nog es naar de stad gaan om enkele uren uit te trekken voor het Nationaal Museum, dat dus over vanalles en nog wat gaat. Er is momenteel een speciale tentoonstelling over net ontdekte insecten die er wel interessant uitziet. Zondag gaan we naar St. Kilda naar de marktjes en de zee en het weekend erop ga ik een weekendje weg naar de country met Michael en Lynda...
Zoals de kleine kindjes het zeggen... Nog 18 slaapjes en m'n fameuze reis begint! M'n droom gaat in vervulling gaan: Uluru beklimmen. Allé toch 1 van m'n 3 dromen :) De andere 2 zijn de Inca trail en Machu Pichu bewonderen, en het machtige Anghkor What betreden...
Nog 18 slaapjes :D en dan begint de reis van m'n leven!
Wat heb ik de laatste weken meegemaakt?
Vorige week zondag zijn Marjolijn en ik met de kindjes naar een gratis openluchtconcert voor kindjes gegaan in één van de vele stadsparken. Om het te vertalen naar het vlaams: De Australische Mega Mindy, Teletubbies, Plons, Spongebob en dergelijke waren daar allemaal aanwezig om samen met de kindjes te dansen en zingen.. Foto's vind je online waar je kan zien dat er een massa volk was. Was best chil, op het gemakje de kleine jongen in mij terug naar boven laten komen wat verre van moeilijk is zoals jullie weten!
De dag erna, de maandag, had ik eens een "Waltdag" nodig. Op mezelf ben ik met de trein naar Melbourne gegaan om daar "een wandelingske" te doen. Was enorm leuk zo es op mezelf. Op niemand moeten letten en kunnen doen wat ik zelf wilde! Zalig!
Ik heb het Melbourne Art Center gezien, wat eigelijk niet veel voorstelde :) maar wel leuk was om eens te bezichtigen! Had er meer van verwacht daar dit zo'n grootstad is, maar in het SMAK in Gent is er meer te zien ;)! Daarna ben ik naar The Shrine Of Rememberance gegaan. Een monument dat opgetrokken is ter nagedachtenis van alle gesneuvelde Victoriaanse soldaten. Een machtig monument dat heel veel betekenis heeft! Geen enkel gebouw in de stad mag met de rand van het gebouw (de punt dus) wijzen naar The Shrine. Zo zie je veel gebouwen met een afgeplatte zijkant, heel raar! Jaarlijks op "Anzac-day" wordt er een enorm grote plechtigheid gehouden op deze plaats. Echt een enorm mooi monument! Dan dacht ik in mezelf "ik heb nog wat tijd en $20 op zak, ik ga es naar het groot aquarium". De inkom was echter $28 en na het zeveren dat ik dit speciaal deed als internationale student om een proefstuk te maken en maar $20 had meegekregen lieten ze me toch niet binnen! Dju e maat, maar het proberen waard! Wat rondgelopen in de stad dan, gewoon gewandeld en rondgekeken en dan terug huiswaards gekeerd!
Gisteren dan, waren we uitgenodigd in The Fitzroy Gardens, een ander stadspark dicht in het centrum van de stad, om een brunch bij te wonen van Mj's dansgroep. Heel mooi weer, heel gezellig en me kapot geamuseerd met al het onbekende volk. Er waren daar veel mannen en we hebben allemaal samen gevoetbalt, cricket gespeeld, frisbee, baseball, noem maar op! En ik heb me ook beetje met alle kindjes bezig gehouden door in bomen te klimmen en dergelijke... Best gezellig en lekker warm weertje daar in dat mooie park!
Het volgende op de planning is hopelijk dit weekend nog es naar de stad gaan om enkele uren uit te trekken voor het Nationaal Museum, dat dus over vanalles en nog wat gaat. Er is momenteel een speciale tentoonstelling over net ontdekte insecten die er wel interessant uitziet. Zondag gaan we naar St. Kilda naar de marktjes en de zee en het weekend erop ga ik een weekendje weg naar de country met Michael en Lynda...
Zoals de kleine kindjes het zeggen... Nog 18 slaapjes en m'n fameuze reis begint! M'n droom gaat in vervulling gaan: Uluru beklimmen. Allé toch 1 van m'n 3 dromen :) De andere 2 zijn de Inca trail en Machu Pichu bewonderen, en het machtige Anghkor What betreden...
Nog 18 slaapjes :D en dan begint de reis van m'n leven!
vrijdag 27 februari 2009
We tellen af...
De laatste tijd komt er niet veel nieuws op m'n blog, ik weet het! Na de zomervakantie begint school namelijk weer en daarmee ook m'n dagelijkse routine...
Danny en Mj hebben veel om handen en zijn vaak weg de laatste tijd, ook in het weekend, waardoor ik al een tijdje geen uitstapjes meer gemaakt heb en daardoor er dus ook geen nieuwtjes zijn om deze blog te vullen!
Toch ga ik eens dit berichtje achterlaten met enkele vooruitzichten!
Morgen ga ik met Mj en the kids naar Melbourne stad. Er is daar een groot festival voor kindjes waar we Florian en Hannelore es flink uit hun bon gaan laten gaan... He wekeend van 21 en 22 maart ga ik met Lynda en Michael een weekendje mee naar "Taradonga" ofzoiets ;). Dit is een stadje in the countryside waar er dat weekend een Hotrod show is. Doordat Michael zelf nogal met auto's bezig is en zelf een American Muscle Car (Ford Mustang) in elkaar heeft gestoken kan hij zo'n shows wel smaken. Ik ben uitgenodigd om een weekendje mee te gaan, en kijk daar wel ferm naar uit daar het al een tijdje geleden is dat er actie geweest is!
Ronde 25e komt Jolien dan, en enkele dagen begint het avontuur, Jihaaaaaa!
Ik begin België serieus te missen, of eerlijk gezegd: Ik mis België serieus dus ik kijk er naar uit om de Belgische bodem terug te zien...
Danny en Mj hebben veel om handen en zijn vaak weg de laatste tijd, ook in het weekend, waardoor ik al een tijdje geen uitstapjes meer gemaakt heb en daardoor er dus ook geen nieuwtjes zijn om deze blog te vullen!
Toch ga ik eens dit berichtje achterlaten met enkele vooruitzichten!
Morgen ga ik met Mj en the kids naar Melbourne stad. Er is daar een groot festival voor kindjes waar we Florian en Hannelore es flink uit hun bon gaan laten gaan... He wekeend van 21 en 22 maart ga ik met Lynda en Michael een weekendje mee naar "Taradonga" ofzoiets ;). Dit is een stadje in the countryside waar er dat weekend een Hotrod show is. Doordat Michael zelf nogal met auto's bezig is en zelf een American Muscle Car (Ford Mustang) in elkaar heeft gestoken kan hij zo'n shows wel smaken. Ik ben uitgenodigd om een weekendje mee te gaan, en kijk daar wel ferm naar uit daar het al een tijdje geleden is dat er actie geweest is!
Ronde 25e komt Jolien dan, en enkele dagen begint het avontuur, Jihaaaaaa!
Ik begin België serieus te missen, of eerlijk gezegd: Ik mis België serieus dus ik kijk er naar uit om de Belgische bodem terug te zien...
zondag 15 februari 2009
A few announcements...
Ik heb deze week enkele telefoontjes gedaan naar hier en daar om mijn reis helemaal vast te leggen en ik kan momenteel fier zijn en zeggen dat alles geregeld is :)! Al m'n binnenlandse vluchten zijn geboekt, de vluchten naar Nieuw Zeeland en terug ook en m'n terugvlucht naar België is, na me eens ferm vies te maken, ook goedgekeurd! Van Melbourne naar Hobart naar Sydney naar Alice Springs naar Cairns naar Christchurch en terug naar Melbourne, 6 vluchten dus voor een totaal van €700. Vind ik best te doen ze ;)!
Heb er ondertussen ook een groepsreis in The Red Center bijgeboekt daar je dat gedeelte echt niet alleen kan doen! 2 nachten in een slaapzak onder de sterren slapen, niets meer..De max! Het schijnt dat je daar tijdens de nacht alles kan zien daar er daar in de verste verte geen licht is en de maan en sterren dus in grote getallen aanwezig zijn en alles verlichten...Klinkt heerlijk!
NA al die vluchten geboekt te hebben bel ik naar Qantas, m'n vluchtmaatschappij, om m'n terugvlucht aan te passen en vast te leggen op 11 mei zodat ik i'n mn liefje haar armen kan liggen op 12 mei. "Excuse me sir, but you will have to stay in Bangkok for those 8 days you have booked, nothing to do about it". Ja m'n gat! Ik had vooraf, op aanraden van de persoon die m'n ticket geboekt heeft, een stop geboekt in Bangkok voor 8 dagen. Qantas gaf me namelijk een gratis tussenstop dus had ik gekozen voor Bangkok. Nu heb ik echter besloten om dat niet te doen en in de dichte toekomst Thailand in het algemeen eens deftig te doorreizen in plaats van nu op 8 dagen overal door te vlammen. Plus het zou nogal onveilig gweest zijn met een laptop en dergelijke daar alleen in de straten...
Ik vroeg dus aan die vriendelijke madam aan de telefoon om die reis te cancelen en me op de snelste vlucht naar Londen te zetten..."Sorry no can do". Als ik het geboekt heb MOET ik het doen...Niet waar denkt Walt en ik bel naar Belgie naar Connections om m'n verhaal te doen! De persoon die ik toen aan de lijn had kon me niet helpen dus zei ik hem heel vriendelijk dat ik binnen 30 minuten terug zou bellen en dat ik dan een oplossing wilde, zo simpel als dat, of dat ik me anders es serieus vies zou maken daar ze me altijd gezegd hadden dat ik ten allen tijde die stop kon opzeggen! Walt belt terug, verantwoordelijke aan de lijn, "ok Walt, opgelost, je vliegt van Bangkok meteen naar Londen en Brussel"...Nè, ook dat es geregeld, Qantas Australië in your face!
De fameuze reis start op 31 maart en eindigt in België op 12 mei in de armen van m'n Evatje! Ik kijk er zo naar uit, niet te doen! Elke dag zien en horen we elkaar op webcam en elke dag maakt ze me zotter en zotter! Het is nog een tijdje voor ik terug ben, maar de tijd vliegt voorbij, wat niet wil zeggen dat ik niet geniet van Aussie e! Ik had bijvoorbeeld NZ kunnen afzeggen maar dat doe ik niet! BEn er nu zo dichtbij, dan wil ik er ook naar toe! Op 12 mei zie ik m'n liefje...En hou jullie oren maar allemaal dicht en ontruim Zaventem want het gaat vonken geven!
Liefje, ik zie je graag! Wat je met me doet is ongelooflijk! Ik tel af tot ik je in m'n armen kan nemen!
12 mei mensen, 12 mei...Begin de bussen al maar te huren en de parking van Zaventem al maar te bezetten want Walt komt naar huis!
Heb er ondertussen ook een groepsreis in The Red Center bijgeboekt daar je dat gedeelte echt niet alleen kan doen! 2 nachten in een slaapzak onder de sterren slapen, niets meer..De max! Het schijnt dat je daar tijdens de nacht alles kan zien daar er daar in de verste verte geen licht is en de maan en sterren dus in grote getallen aanwezig zijn en alles verlichten...Klinkt heerlijk!
NA al die vluchten geboekt te hebben bel ik naar Qantas, m'n vluchtmaatschappij, om m'n terugvlucht aan te passen en vast te leggen op 11 mei zodat ik i'n mn liefje haar armen kan liggen op 12 mei. "Excuse me sir, but you will have to stay in Bangkok for those 8 days you have booked, nothing to do about it". Ja m'n gat! Ik had vooraf, op aanraden van de persoon die m'n ticket geboekt heeft, een stop geboekt in Bangkok voor 8 dagen. Qantas gaf me namelijk een gratis tussenstop dus had ik gekozen voor Bangkok. Nu heb ik echter besloten om dat niet te doen en in de dichte toekomst Thailand in het algemeen eens deftig te doorreizen in plaats van nu op 8 dagen overal door te vlammen. Plus het zou nogal onveilig gweest zijn met een laptop en dergelijke daar alleen in de straten...
Ik vroeg dus aan die vriendelijke madam aan de telefoon om die reis te cancelen en me op de snelste vlucht naar Londen te zetten..."Sorry no can do". Als ik het geboekt heb MOET ik het doen...Niet waar denkt Walt en ik bel naar Belgie naar Connections om m'n verhaal te doen! De persoon die ik toen aan de lijn had kon me niet helpen dus zei ik hem heel vriendelijk dat ik binnen 30 minuten terug zou bellen en dat ik dan een oplossing wilde, zo simpel als dat, of dat ik me anders es serieus vies zou maken daar ze me altijd gezegd hadden dat ik ten allen tijde die stop kon opzeggen! Walt belt terug, verantwoordelijke aan de lijn, "ok Walt, opgelost, je vliegt van Bangkok meteen naar Londen en Brussel"...Nè, ook dat es geregeld, Qantas Australië in your face!
De fameuze reis start op 31 maart en eindigt in België op 12 mei in de armen van m'n Evatje! Ik kijk er zo naar uit, niet te doen! Elke dag zien en horen we elkaar op webcam en elke dag maakt ze me zotter en zotter! Het is nog een tijdje voor ik terug ben, maar de tijd vliegt voorbij, wat niet wil zeggen dat ik niet geniet van Aussie e! Ik had bijvoorbeeld NZ kunnen afzeggen maar dat doe ik niet! BEn er nu zo dichtbij, dan wil ik er ook naar toe! Op 12 mei zie ik m'n liefje...En hou jullie oren maar allemaal dicht en ontruim Zaventem want het gaat vonken geven!
Liefje, ik zie je graag! Wat je met me doet is ongelooflijk! Ik tel af tot ik je in m'n armen kan nemen!
12 mei mensen, 12 mei...Begin de bussen al maar te huren en de parking van Zaventem al maar te bezetten want Walt komt naar huis!
vrijdag 13 februari 2009
Luguber luchtje...
Met de zware bosbranden in het achterhoofd zetten we hier allemaal onze dagen verder. Danny heeft verschillende benefietconcerten in het vooruitzicht voor de slachtoffers van de getroffen gebieden en dagelijks volg ik de highlights van het nieuws online om de stand van zalen bij te houden!
Iets heel raars is eigenlijk aan het gebeuren de laatst dagen...Eergisteren was ik alleen thuis met Florian want Hannelore was op school. Ik zat op m'n kamer met het raam open en er kwam een vreemd vies luchtje binnen..Herinner me het nog perfect! Ik zat met m'n liefje te webcammen en ben bijna elke 5 minuten naar buiten gehold om te ruiken waar die geur vandaag kwam...Rook!
Elke keer kon je meer en meer rook ruiken en ik begon best wel paniekerig te worden, wetende dat de branden niet veraf waren. Heb beetje rondgebeld naar andere mensen in de buurt om te weten te komen of zij ook zo'n last hadden van die geur en jawel...Ik was niet de enige!
Na Mj gebeld te hebben werd ik gerustgesteld dat dit voorspeld werd op het nieuws. Er ging namelijk de volgende dagen een soort filter over Melbourne hangen...Een rookgordijn! Ik vind het maar luguber en morbide...Wetende dat je de asse van de afgebrande huizen inademd en misschien wel de asse van mensen binnekrijgt...
Tot nu hangt er nog steeds rook over Melbourne, wat zichtbaar is vanuit m'n raam. Zelf op het einde van de straat zie je de rook in de straat hangen...En ruiken doe je het natuurlijk!
'K zeg het, best luguber! Belangrijkste is dat ik officieel kan zeggen dat we veilig zijn! De branden zijn ver weg, maar de warmte komt weer opzetten dit weekend en wie weet wat brengt dat met zich mee?!
Iets heel raars is eigenlijk aan het gebeuren de laatst dagen...Eergisteren was ik alleen thuis met Florian want Hannelore was op school. Ik zat op m'n kamer met het raam open en er kwam een vreemd vies luchtje binnen..Herinner me het nog perfect! Ik zat met m'n liefje te webcammen en ben bijna elke 5 minuten naar buiten gehold om te ruiken waar die geur vandaag kwam...Rook!
Elke keer kon je meer en meer rook ruiken en ik begon best wel paniekerig te worden, wetende dat de branden niet veraf waren. Heb beetje rondgebeld naar andere mensen in de buurt om te weten te komen of zij ook zo'n last hadden van die geur en jawel...Ik was niet de enige!
Na Mj gebeld te hebben werd ik gerustgesteld dat dit voorspeld werd op het nieuws. Er ging namelijk de volgende dagen een soort filter over Melbourne hangen...Een rookgordijn! Ik vind het maar luguber en morbide...Wetende dat je de asse van de afgebrande huizen inademd en misschien wel de asse van mensen binnekrijgt...
Tot nu hangt er nog steeds rook over Melbourne, wat zichtbaar is vanuit m'n raam. Zelf op het einde van de straat zie je de rook in de straat hangen...En ruiken doe je het natuurlijk!
'K zeg het, best luguber! Belangrijkste is dat ik officieel kan zeggen dat we veilig zijn! De branden zijn ver weg, maar de warmte komt weer opzetten dit weekend en wie weet wat brengt dat met zich mee?!
dinsdag 10 februari 2009
Verkoolde kangoeroes en gesmolten treinrails...
Dit is officieel de ergste natuurramp in Australië ooit...Overal in Victoria is er paniek en gruwel. Mensen slapen niet meer gerust en sommigen weten zelf niet eens of hun vrienden of familieleden in de getroffen gebieden nog leven! Op dit moment zijn er meer dan 200 doden gevonden...Men heeft schrik dat het dodenaantal zal oplopen tot 300 en meer daar er enorm veel mensen vermist zijn en verschillende plaatsen nog steeds onbereikbaar zijn voor de hulpdiensten door de hitte van het puin en de smeulende bodem...
Hoogstwaarschijnlijk liggen nog vele mensen bedolven onder hun daken en ander puin...De brandweer kan er echter niet bij daar het puin gloeiend heet is en de grond zo heet is dat zelf stevige brandweerschoenen aan het smelten gaan.
Enorm gruwelijke verhalen zijn er verspreid over heel Victoria...2 meisjes van 21 jaar die in Kinglake West hun paarden wilden redden. De paarden zelf zijn ontkomen, maar de 2 zusjes zijn in de brand gebleven...Een man die geen voet meer kan verzetten van verdriet en leed. Zelf is hij uit de brand geraakt en heeft hij z'n huis kunnen redden maar zijn 2 kinderen die gaan schuilen waren bij de buren zijn door de vlammenzee gegrepen! Een man van 65 die zo heroïsch is dat hij zijn 2 kleinkinderen en vrouw weet veilig te stellen en nadien zelf klem komt te zitten in zijn huis. Een man die op z'n motor de zee van vuur kon ontkomen en voor zijn neus een auto met 5 inzittenden letterlijk ziet ontploffen zonder iets achter te laten en een vrouw die haar 3 kinderen weet te redden en in de auto steekt om te vertrekken maar nog iets wil gaan halen binnen in huis. Wanneer ze echter terug buiten komt stond haar auto in lichterlaaie met haar kinderen er nog in...Dit zijn enkele van de verschrikkelijke verhalen hier in de streek van Melbourne.
De hitte moet immens geweest zijn...Foto's en beelden van verkoolde kangoeroes en zelf gesmolten treinrails! Vele mensen zitten vast, zijn omsingeld of kunnen hun dorp niet uit of in door het gevaar van opflakkeringen! Andere mensen konden terugkeren naar hun huis om gebroken en teneergeslagen te moeten aanvaarden dat hun huis en al hun bezittingen er niet meer zijn.
Het is werkelijk gruwelijk! Waar men tot enkele dagen geleden tegen elkaar sprak over het mooie weer, staan de lippen nu niet meer stil over de tragedie die Victoria doorgaat! Vrienden, kennissen en familieleden die vermist zijn, die gegrepen zijn of waar gewoon helemaal geen weet van is op de moment. Vele mensen gaan door een hel, en anderen zitten midden in die hel.
Ik zou graag zeggen dat ik veilig ben, maar het spijt me dat ik er nog geen uitsluitsel over kan geven! 2 branden zijn vandaag vastgesteld in een radius van 5km. van ons huis. Ze zijn echter wel al onder controle en vormen dus geen gevaar meer. De zee van vuur is momenteel 50 a 60km. van ons verwijderd maar door de gevaarlijke winden weet geen enkele Australiër wat er hem nog te wachten staat! Iedereen houd zijn hart vast dat de winden zich niet draaien en deze richting uitkomen. Moest dit gebeuren dan is onze keuze al gemaakt namelijk meteen in de auto springen en rijden zonder achterover te kijken. Op zo'n moment denk je niet na en vlucht je gewoon denk ik.
Brandweermannen doen shiften van 72u en krijgen dan rust en de meesten geraken totaal uitgeput. Andere staten sturen hulp met brandweerwagens, brandweermannen en helikopters. De Australiërs zelf hebben in 12u al 7 miljoen dollar gestort voor de slachtoffers van deze natuurramp en 1200 gezinnen hebben het licht op groen gezet om slachtoffers in huis te nemen. Het medeleven en de hulp van de bevolking is onwaarschijnlijk groot...Ik zeg het: het hele land staat versteld van wat deze natruurramp als gevolg heeft. Op dit moment is al 400.000 hectare land afgebrand, 2x België met andere woorden!
We houden vol, volgen het nieuws en houden jullie op de hoogte maar wees gerust. Ik ben ok, maar erg aangeslagen van de omvang van deze ramp! Het voelt raar aan als je dit meemaakt op zo'n korte afstand...
Ik hou jullie op de hoogte, wees gerust!
Hoogstwaarschijnlijk liggen nog vele mensen bedolven onder hun daken en ander puin...De brandweer kan er echter niet bij daar het puin gloeiend heet is en de grond zo heet is dat zelf stevige brandweerschoenen aan het smelten gaan.
Enorm gruwelijke verhalen zijn er verspreid over heel Victoria...2 meisjes van 21 jaar die in Kinglake West hun paarden wilden redden. De paarden zelf zijn ontkomen, maar de 2 zusjes zijn in de brand gebleven...Een man die geen voet meer kan verzetten van verdriet en leed. Zelf is hij uit de brand geraakt en heeft hij z'n huis kunnen redden maar zijn 2 kinderen die gaan schuilen waren bij de buren zijn door de vlammenzee gegrepen! Een man van 65 die zo heroïsch is dat hij zijn 2 kleinkinderen en vrouw weet veilig te stellen en nadien zelf klem komt te zitten in zijn huis. Een man die op z'n motor de zee van vuur kon ontkomen en voor zijn neus een auto met 5 inzittenden letterlijk ziet ontploffen zonder iets achter te laten en een vrouw die haar 3 kinderen weet te redden en in de auto steekt om te vertrekken maar nog iets wil gaan halen binnen in huis. Wanneer ze echter terug buiten komt stond haar auto in lichterlaaie met haar kinderen er nog in...Dit zijn enkele van de verschrikkelijke verhalen hier in de streek van Melbourne.
De hitte moet immens geweest zijn...Foto's en beelden van verkoolde kangoeroes en zelf gesmolten treinrails! Vele mensen zitten vast, zijn omsingeld of kunnen hun dorp niet uit of in door het gevaar van opflakkeringen! Andere mensen konden terugkeren naar hun huis om gebroken en teneergeslagen te moeten aanvaarden dat hun huis en al hun bezittingen er niet meer zijn.
Het is werkelijk gruwelijk! Waar men tot enkele dagen geleden tegen elkaar sprak over het mooie weer, staan de lippen nu niet meer stil over de tragedie die Victoria doorgaat! Vrienden, kennissen en familieleden die vermist zijn, die gegrepen zijn of waar gewoon helemaal geen weet van is op de moment. Vele mensen gaan door een hel, en anderen zitten midden in die hel.
Ik zou graag zeggen dat ik veilig ben, maar het spijt me dat ik er nog geen uitsluitsel over kan geven! 2 branden zijn vandaag vastgesteld in een radius van 5km. van ons huis. Ze zijn echter wel al onder controle en vormen dus geen gevaar meer. De zee van vuur is momenteel 50 a 60km. van ons verwijderd maar door de gevaarlijke winden weet geen enkele Australiër wat er hem nog te wachten staat! Iedereen houd zijn hart vast dat de winden zich niet draaien en deze richting uitkomen. Moest dit gebeuren dan is onze keuze al gemaakt namelijk meteen in de auto springen en rijden zonder achterover te kijken. Op zo'n moment denk je niet na en vlucht je gewoon denk ik.
Brandweermannen doen shiften van 72u en krijgen dan rust en de meesten geraken totaal uitgeput. Andere staten sturen hulp met brandweerwagens, brandweermannen en helikopters. De Australiërs zelf hebben in 12u al 7 miljoen dollar gestort voor de slachtoffers van deze natuurramp en 1200 gezinnen hebben het licht op groen gezet om slachtoffers in huis te nemen. Het medeleven en de hulp van de bevolking is onwaarschijnlijk groot...Ik zeg het: het hele land staat versteld van wat deze natruurramp als gevolg heeft. Op dit moment is al 400.000 hectare land afgebrand, 2x België met andere woorden!
We houden vol, volgen het nieuws en houden jullie op de hoogte maar wees gerust. Ik ben ok, maar erg aangeslagen van de omvang van deze ramp! Het voelt raar aan als je dit meemaakt op zo'n korte afstand...
Ik hou jullie op de hoogte, wees gerust!
zondag 8 februari 2009
Melbourne on fire...
Echt schrikwekkende dingen die hier gebeurd zij vandaag...Iemand ooit al gehoord van "Ash Wedsnesday"? Was in 1983 een heel felle bosbrand die het leven gekost heeft aan 70 mensen en de zwaarste brand in de geschiedenis van Aussie is, tot nu! Terwijl ik dit berichtje typ is er op 20 km van ons huis een alles vernielende bosbrand alles op z'n weg aan het uitroeien...
Op dit moment zijn er 5 dorpen (Marysville, Kinglake, Narbethongh, Glenburn en Wittlesea) letterlijk van de kaart gebrand...Ze bestaan niet meer! Alles is weg! Huis na huis, straat na straat, alles is weggebrand! De school, politiekantoor, station...niets staat er meer! De beelden op televisie zijn gruwelijk! 700 huizen afgebrand, al meer dan 100 doden en enorm veel gewonden!
Ik zit hier momenteel met een ei in m'n broek want dat is allemaal aan het gebeuren op 20 km ten noordoosten van ons...Kinglake, waar Stijn (de manny voor mij) nog naar het nationaal park geweest is...is niet meer!
Verschillende mensen die alles hebben moeten achterlaten, en nu enkel nog de kleren aan hun lijf hebben en dat is het? Stel u maar es voor...
In Australië heb je 2 mogelijkheden bij een bosbrand. 1: je maakt je zo snel je kan uit de voeten en laat alles achter of 2: je probeert je huis te redden en riskeerd in de brand te blijven! Enorm veel mensen zijn gestorven bij beide opties...Een kennis van Danny is omgekomen in zijn huis in Marysville terwijl hij alles probeerde te redden...Andere mensen zijn omgekomen in hun vlucht van het vuur. Bomen brandden af en vielen over de straat waardoor de auto's niet meer door konden en ze dus vastzaten...Met vuur aan beide kanten! Zo zijn er enorm veel mensen in hun auto's omgekomen, al vluchtend van het vuur terwijl ze alles achter lieten. Mensen die niet op tijd uit hun huizen geraakten...Echt gruwelijk. Als je hier in Aussie rook ziet van een bosbrand moet je zo snel mogelijk zo ver mogelijk wegrijden...Zie je vuur dan heb je't bij wijze van spreken zitten....
Ikzelf zit met schrik ze hier, zou zelfde zijn als je in Gent woont en Latem brand af...Ze stellen me hier wel gerust dat het zeker niet tot hier zal komen, maar het is gewoon gruwelijk te weten dat dit gebeurd op 20 km van je huis!
Ik stel jullie allemaal gerust, het zal niet tot hier komen! De wind zit goed voor ons en blaast de brand van ons weg...Maar je kent wind e...Ik ga toch niet op beide oren kunnen slapen hoor!
Die beelden op televisie waren echt gruwelijk...En op dezelfde moment in het Noorden van het land, zijn er hevige overstromingen waardoor er letterlijk krokodillen in de straten rondzwemmen...
Walt gaat es naar Australië ze, amai...Hij maakt er de ergste brand in de geschiedenis mee...Maar ik ben ok, ik ben ok!
Op dit moment zijn er 5 dorpen (Marysville, Kinglake, Narbethongh, Glenburn en Wittlesea) letterlijk van de kaart gebrand...Ze bestaan niet meer! Alles is weg! Huis na huis, straat na straat, alles is weggebrand! De school, politiekantoor, station...niets staat er meer! De beelden op televisie zijn gruwelijk! 700 huizen afgebrand, al meer dan 100 doden en enorm veel gewonden!
Ik zit hier momenteel met een ei in m'n broek want dat is allemaal aan het gebeuren op 20 km ten noordoosten van ons...Kinglake, waar Stijn (de manny voor mij) nog naar het nationaal park geweest is...is niet meer!
Verschillende mensen die alles hebben moeten achterlaten, en nu enkel nog de kleren aan hun lijf hebben en dat is het? Stel u maar es voor...
In Australië heb je 2 mogelijkheden bij een bosbrand. 1: je maakt je zo snel je kan uit de voeten en laat alles achter of 2: je probeert je huis te redden en riskeerd in de brand te blijven! Enorm veel mensen zijn gestorven bij beide opties...Een kennis van Danny is omgekomen in zijn huis in Marysville terwijl hij alles probeerde te redden...Andere mensen zijn omgekomen in hun vlucht van het vuur. Bomen brandden af en vielen over de straat waardoor de auto's niet meer door konden en ze dus vastzaten...Met vuur aan beide kanten! Zo zijn er enorm veel mensen in hun auto's omgekomen, al vluchtend van het vuur terwijl ze alles achter lieten. Mensen die niet op tijd uit hun huizen geraakten...Echt gruwelijk. Als je hier in Aussie rook ziet van een bosbrand moet je zo snel mogelijk zo ver mogelijk wegrijden...Zie je vuur dan heb je't bij wijze van spreken zitten....
Ikzelf zit met schrik ze hier, zou zelfde zijn als je in Gent woont en Latem brand af...Ze stellen me hier wel gerust dat het zeker niet tot hier zal komen, maar het is gewoon gruwelijk te weten dat dit gebeurd op 20 km van je huis!
Ik stel jullie allemaal gerust, het zal niet tot hier komen! De wind zit goed voor ons en blaast de brand van ons weg...Maar je kent wind e...Ik ga toch niet op beide oren kunnen slapen hoor!
Die beelden op televisie waren echt gruwelijk...En op dezelfde moment in het Noorden van het land, zijn er hevige overstromingen waardoor er letterlijk krokodillen in de straten rondzwemmen...
Walt gaat es naar Australië ze, amai...Hij maakt er de ergste brand in de geschiedenis mee...Maar ik ben ok, ik ben ok!
woensdag 28 januari 2009
"Allé Rogé"
Ik ben hier weer om ervoor te zorgen dat iedereen z'n lezen kan onderhouden e...Wat zouden jullie toch zonder mij doen... Vergeten hoe je moet lezen en wat dan?
Het is best grappig als je zo anderhalve week bijna elke avond naar de tennis van de Aussie Open zit te kijken wetende dat je zelf deel gaat uitmaken van het spektakel tijdens de halve finale van de mannen! Ik was elke keer aan' uitrekenen wie zou winnen en wie ik dus uiteindelijk te zien zou krijgen... Heel lang zag het er nr uit dat het Djokovic tegen Federer ging zijn, had me er toen al bij moeten neerleggen dat ik Nadal niet zou zijn wat ik best jammer vond! De laatste 14 dagen is het hier echter geen enkele keer onder de 40° gedoken waardoor er vele tennissers hebben opgegeven door dehydratatie en uitputting en verdomme Djokovic heeft dat moeten doen! Het was dus uiteindelijk Federer-Roddick, wat ook een mooie affiche beloofde te worden!
De match begon om 19u30 maar we wilden daar vroeger zijn om al eens de sfeer op te snuiven en gelijk hadden we...We konden, éénmaal binnen, gratis gaan kijken naar een dubbelmatch waar de zusjes Williams speelden! Cool om die serveerkanonnen eens bezig te zien, de match was wel gedaan na 57 minuten! Ocharme die 2 anderen ;)!
De Rod Laver Arena is best wel groot als je daar de eerste x binnenstapt...Was enom veel ambiance en ik heb vaak m'n keelgat opengezet met steeds hetzelfde zinnetje "Allé Rogé" zodat vrienden in België wisten dat ik het was en jaja...Evatje en Dennis hebben me gehoord :p!
Ik had wel verwacht dat het spectaculairder ging zijn om zo'n match live te zien...Wat niet wil betekenen dat het niet leuk was! Het was daar ook massa's warm...'s avonds laat zeker 35+ en dat voel je wel hoor!
Natuurlijk heeft onze Rogé den andere ingeblikt als tonijn in een dozeke! 3 korte sets en A-rod mocht terug naar huis...
aAd ik voordien geweten dat de volgende dag Nadal meer dan 5u en 5 sets op de court ging staan dan had ik die match gekozen...alhoewel? bij 35+ 5u op zo'n mini stoeleke zitten? Ik zat gezellig onder de ventilator voor de televisie ;)
Kortom, de max dat ik het eens heb meegemaakt! Ik kan zeggen dat ik Federer live heb zien spelen, en dan nog wel in Melbourne terwijl ik van het grote Destelbergen ben! Rogé is ook de max van ne mens...Z'n speech op het einde zat vol met grapjes onder andere over hoe hij de Aussie Open handdoeken (die moeten teruggegeven worden) stiekem meepiekt naar huis...hehe
De hoeveelste ervaring is dit hier dat ik nu rijker ben...? Ben verdikke de tel kwijt!
Het is best grappig als je zo anderhalve week bijna elke avond naar de tennis van de Aussie Open zit te kijken wetende dat je zelf deel gaat uitmaken van het spektakel tijdens de halve finale van de mannen! Ik was elke keer aan' uitrekenen wie zou winnen en wie ik dus uiteindelijk te zien zou krijgen... Heel lang zag het er nr uit dat het Djokovic tegen Federer ging zijn, had me er toen al bij moeten neerleggen dat ik Nadal niet zou zijn wat ik best jammer vond! De laatste 14 dagen is het hier echter geen enkele keer onder de 40° gedoken waardoor er vele tennissers hebben opgegeven door dehydratatie en uitputting en verdomme Djokovic heeft dat moeten doen! Het was dus uiteindelijk Federer-Roddick, wat ook een mooie affiche beloofde te worden!
De match begon om 19u30 maar we wilden daar vroeger zijn om al eens de sfeer op te snuiven en gelijk hadden we...We konden, éénmaal binnen, gratis gaan kijken naar een dubbelmatch waar de zusjes Williams speelden! Cool om die serveerkanonnen eens bezig te zien, de match was wel gedaan na 57 minuten! Ocharme die 2 anderen ;)!
De Rod Laver Arena is best wel groot als je daar de eerste x binnenstapt...Was enom veel ambiance en ik heb vaak m'n keelgat opengezet met steeds hetzelfde zinnetje "Allé Rogé" zodat vrienden in België wisten dat ik het was en jaja...Evatje en Dennis hebben me gehoord :p!
Ik had wel verwacht dat het spectaculairder ging zijn om zo'n match live te zien...Wat niet wil betekenen dat het niet leuk was! Het was daar ook massa's warm...'s avonds laat zeker 35+ en dat voel je wel hoor!
Natuurlijk heeft onze Rogé den andere ingeblikt als tonijn in een dozeke! 3 korte sets en A-rod mocht terug naar huis...
aAd ik voordien geweten dat de volgende dag Nadal meer dan 5u en 5 sets op de court ging staan dan had ik die match gekozen...alhoewel? bij 35+ 5u op zo'n mini stoeleke zitten? Ik zat gezellig onder de ventilator voor de televisie ;)
Kortom, de max dat ik het eens heb meegemaakt! Ik kan zeggen dat ik Federer live heb zien spelen, en dan nog wel in Melbourne terwijl ik van het grote Destelbergen ben! Rogé is ook de max van ne mens...Z'n speech op het einde zat vol met grapjes onder andere over hoe hij de Aussie Open handdoeken (die moeten teruggegeven worden) stiekem meepiekt naar huis...hehe
De hoeveelste ervaring is dit hier dat ik nu rijker ben...? Ben verdikke de tel kwijt!
dinsdag 20 januari 2009
Down To Earth Down Under
Na de lange vakantie in Adelaide, de 4 daagse in The Grampians en 2x The Great Ocean Road zijn we nu terug in Watsonia North met de voetjes op de grond! Ik ben enorm verwent geweest, heb heel veel plaatsjes gezien die ik anders niet gezien zou hebben en mag dus van geluk spreken dat ik hier bij dit gezin ben terechtgekomen...
De laatste weken waren fantastisch en nu zal het dus even aanpassen worden om terug de dagelijkse dingen te doen en "Thuis" te zijn met de kindjes!
We zijn al enkele malen gaan zwemmen bij de ouders van Lynda thuis, lekker koel zwembad...Wat nodig is met de temperaturen van nu! Het is hier momenteel al een hele week rond de 35 graden met een top van 39...Met die temperatuur is een zwembadje wel es welkom ze...
Een aanpassing na de vakanties dus, maar het lukt wel...Nog 2 weekjes verlof voor Hannelore en dan is't terug schoolgaanderij! Ondertss krijgt m'n rondreis al vorm. De vluchten naar Tasmanië en Syndey zijn al geboekt...beiden samen voor €80...De volgende boekingen zullen niet lang op zich laten wachten!
De Australian Open is ook begonnen, dus daar kijk ik wel serieus veel naar..EN ik ga er ook naartoe, haha! De halve finales van de mannen volgende donderdag!
C'mon
De laatste weken waren fantastisch en nu zal het dus even aanpassen worden om terug de dagelijkse dingen te doen en "Thuis" te zijn met de kindjes!
We zijn al enkele malen gaan zwemmen bij de ouders van Lynda thuis, lekker koel zwembad...Wat nodig is met de temperaturen van nu! Het is hier momenteel al een hele week rond de 35 graden met een top van 39...Met die temperatuur is een zwembadje wel es welkom ze...
Een aanpassing na de vakanties dus, maar het lukt wel...Nog 2 weekjes verlof voor Hannelore en dan is't terug schoolgaanderij! Ondertss krijgt m'n rondreis al vorm. De vluchten naar Tasmanië en Syndey zijn al geboekt...beiden samen voor €80...De volgende boekingen zullen niet lang op zich laten wachten!
De Australian Open is ook begonnen, dus daar kijk ik wel serieus veel naar..EN ik ga er ook naartoe, haha! De halve finales van de mannen volgende donderdag!
C'mon
zaterdag 17 januari 2009
The Great Ocean Road and its Surfing Beaches...Dag 3 en 4
Zondagmorgen werd ik wakker en er lag weeral een meisje naast me...Een enorm mooi, lief en leuk meisje die ik me gelukkig wel nog kon herinneren van de dag ervoor! t' Was Hannelore ;)...Wij hebben samen geslapen tijdens onze trip naar de Ocean Road! Zo heb ik toch nog es een meisje in m'n bed gehad e, haha!
Omdat we de eerste maal zijn moeten terugkeren doordat we geen "Vacancy" vonden zijn we dit weekend voor een tweede maal naar The Great Ocean Road gegaan om ons toe te leggen op het tweede deel!
Tijdens deze trip hebben we meer dorpjes bezocht en niet enkel de kustlijn gevolgd...Zo zijn we gestopt in Queenscliff en Port Lonsdale. In Port Lonsdale hebben we een flinke wandeling langs het strand gedaan naar een grot onder de vuurtoren, waar vroeger gedurende 40 jaar een ontsnapte gevangene zou gewoond hebben. In het naar daar stappen heb ik over de uitstekende rotsen gewandeld en genoten van het lange brede strand en de octopus die ik gezien heb...nog een beesje om aan m'n collectie toe te voegen! We hebben ook nog een mooi uitzichtje meegepikt vanop de "Urquhart Bluff" en zijn nadien het regenwoud ingetrokken bij "Maits Rest". Enorm bizar...Je bent dan aan zo'n fantastische kustlijn aant genieten, rijd 5 km landinwaarts en zit in het midden van een regenwoud met eeuwenoude, torenhoge bomen en enorme varens en watervallen. Heb tijdens deze trip nog enkele watervalletjes gezien zoals de "Erskine Falls" en nog een waterval waar ik de naam van vergeten ben!
Op weg naar Cape Otway en het bekende Cape Otway Lighthouse hebben we enkele koalas gezien langs de baan waarvan eentje die in een boom aan het klimmen was, wat ik natuurlijk op tape heb vastgelegd ;)! Je kent me wel he! Even later heb ik nog een diertje van m'n lijst kunnen schrappen, namelijk een Echidna! We hebben er zelf 2 gezien maar die beesjes zijn verdomme snel waardoor ik ze denk ik niet op foto heb. Ik heb geporbeerd, dus zoek maar uit...Anders heb ik een andere foto van op internet erbij gezet, zodat jullie kunnen zien wat dat juist is!
We hebben ook nog Torquay bezocht, het surfparadijs van Australië...waar er grote wedstrijden gehouden worden met de bekendste surfers op deze aardbol op golven van 5 meter en hoger! Wij hebben toch enkele surfers kunnen bewonderen en kunnen genietn van het mooie uitzicht over de kustlijn.
Tussendoor hadden we geslapen in een heel gezellige backpackerscottage in Apollo Bay...Als alle backpacker dingskes zo goed zijn als de 2 die ik hier al gehad heb, dan hoor je me zeker niet klagen!
Wederom een leuk en geslaagd weekend...M'n ogen zijn weer verwend geweest! En m'n beentjes heb ik goed kunnen gebruiken op de mooie wandelingen!
Volgende doel: Een wombat ;)
Omdat we de eerste maal zijn moeten terugkeren doordat we geen "Vacancy" vonden zijn we dit weekend voor een tweede maal naar The Great Ocean Road gegaan om ons toe te leggen op het tweede deel!
Tijdens deze trip hebben we meer dorpjes bezocht en niet enkel de kustlijn gevolgd...Zo zijn we gestopt in Queenscliff en Port Lonsdale. In Port Lonsdale hebben we een flinke wandeling langs het strand gedaan naar een grot onder de vuurtoren, waar vroeger gedurende 40 jaar een ontsnapte gevangene zou gewoond hebben. In het naar daar stappen heb ik over de uitstekende rotsen gewandeld en genoten van het lange brede strand en de octopus die ik gezien heb...nog een beesje om aan m'n collectie toe te voegen! We hebben ook nog een mooi uitzichtje meegepikt vanop de "Urquhart Bluff" en zijn nadien het regenwoud ingetrokken bij "Maits Rest". Enorm bizar...Je bent dan aan zo'n fantastische kustlijn aant genieten, rijd 5 km landinwaarts en zit in het midden van een regenwoud met eeuwenoude, torenhoge bomen en enorme varens en watervallen. Heb tijdens deze trip nog enkele watervalletjes gezien zoals de "Erskine Falls" en nog een waterval waar ik de naam van vergeten ben!
Op weg naar Cape Otway en het bekende Cape Otway Lighthouse hebben we enkele koalas gezien langs de baan waarvan eentje die in een boom aan het klimmen was, wat ik natuurlijk op tape heb vastgelegd ;)! Je kent me wel he! Even later heb ik nog een diertje van m'n lijst kunnen schrappen, namelijk een Echidna! We hebben er zelf 2 gezien maar die beesjes zijn verdomme snel waardoor ik ze denk ik niet op foto heb. Ik heb geporbeerd, dus zoek maar uit...Anders heb ik een andere foto van op internet erbij gezet, zodat jullie kunnen zien wat dat juist is!
We hebben ook nog Torquay bezocht, het surfparadijs van Australië...waar er grote wedstrijden gehouden worden met de bekendste surfers op deze aardbol op golven van 5 meter en hoger! Wij hebben toch enkele surfers kunnen bewonderen en kunnen genietn van het mooie uitzicht over de kustlijn.
Tussendoor hadden we geslapen in een heel gezellige backpackerscottage in Apollo Bay...Als alle backpacker dingskes zo goed zijn als de 2 die ik hier al gehad heb, dan hoor je me zeker niet klagen!
Wederom een leuk en geslaagd weekend...M'n ogen zijn weer verwend geweest! En m'n beentjes heb ik goed kunnen gebruiken op de mooie wandelingen!
Volgende doel: Een wombat ;)
maandag 12 januari 2009
The Grampians --- Amazing, stunning, gorgeous!!!
Vanmorgen werd ik wakker en verschoot ik ff...Er lag een enorm mooi meisje naast me met een enorm mooi lichaam...Compleet naakt! Ik wist ff niet wat doen en keek rond omdat ik het boeltje ff niet snapte! Opeens werd ze wakker en keek ze me diep in de ogen aan..."What a great night, wasn't it?" zei ze...En ze kustte me vol op de lippen. "Let's do it again..." hoorde ik haar nog zeggen...En verdomme toen werd ik wakker!!! Graptjen, had jullie goed te pakken e, haha!
Na 3 weken Adelaide en The Great Ocean Road, nu 4 dagen "The Grampians"...Boeja!!! Vrijdag namiddag vertrokken rond 17u en toegekomen rond 21u, de familie Davis was daar toen al van 15u en hadden Hannelore al meegepakt. Enorm mooie natuur waar we doorgereden zijn...Uitgestrekte velden, en de bergen op de achtergrond, nice! De eerste avond hebben we niet erg veel uitgestoken. Alles uitgepakt, de kindjes in bed gestoken en met z'n allen (Lynda, Michael, MJ, Danny en ik) wat buiten gezeten en genoten van de rust van The Grampians. Ons huisje, dat je kan zien op de foto's, lag letterlijk in de brousse. Geen enkel ander huis in de buurt en tientallen wilde kangoeroes die op hun gemakje door je tuin huppelen...Geen geluid, enkel dat van vogeltjes en een open lucht waar duizenden sterretjes naast de immens grote maan fonkelen.
Zaterdag zijn we allen samen op pad gegaan om enkele van de wonderen der Grampian-natuur te gaan verkennen. De eerste stop was "Mackenzie Falls", één van de vele watervallen in de bergen (en de grootste die ik ooit al gezien heb). Op de weg naar daar kon je zien dat hier enorm veel bosbranden zijn...Bijna alle stammen zijn zwart met hier en daar een dode boom. Maar het grappigste is dat er dus zwarte bomen zijn met grasgroene blaadjes...Natuurlijk moest ik als grote debiel weer eens in zo'n holle boom kruipen om een fantastische interessante foto te laten nemen ;)!
The Mackenzie Falls zijn echt indrukwekkend om te zien...ze zijn, denk ik, 25 a 30 meter hoog en het geluid ervan is erg luid! Ik vroeg me dan af hoe er in zo'n droog en door bosbranden geteisterd stukje land zo'n waterval kan zijn die liters water per seconde verwerkt...Enkele heel mooie close up foto's genomen en even op m'n dikke kont gezeten en gewoon genoten van het geluid en het wonder der natuur genaamd "de waterval".
We zijn dan doorgereden naar een plaats waar verschillende wandelpaden vertrekken zoals het pad naar de bekende "Pinnacle". Dit was echter een wandeling van 5,5km over de rotsen...en met kleine Florian ging dit niet! Ik en MJ gingen dit dan mss nog doen als "bushwalk" maar het is er spijtig genoeg niet meer van gekomen...Zeker eens opzoeken op het net die "Pinnacle". Volgende stop was "Lake Wartook"...Een plaatsje waar we wilden gaan zwemmen, maar waar je blijkbaar niet mag zwemmen. Was wel machtig om het uitzicht daar te zien! Een enorm groot helderblauw meer met op de achtergrond de bergen, en met dit weertje was het heerlijk om even stil te staan en gewoon te staren...
Na een tussenstop in Halls Gap om iets te eten en een ijsje naar binnen te spelen zijn we terug naar huis gegaan om daar een "barbie" te starten... met kangoeroevlees onder andere. Wel raar om kangoeroevlees te zitten eten terwijl er op 20 meter van de tafel kangoeroes rondhuppelen in de tuin. Tussen de foto's (en filmpjes) zal je wel merken dat ik indd best wel wat Skippy's gezien heb, sommige zelf met een Joey. Telkens ik ze zag nam ik geruisloos m'n camera uit m'n zak en stapte ik stapje voor stapje dichter tot ze uiteindelijk allemaal wegsprongen...Machtig! De mensen hier vinden dat zo normaal he, die beesjes...wel ik vind duiven in België ook normaal maar werd helemaal zot toen ik hier bijna tussen de kangoeroes liep!
Zondag zijn we naar de dam geweest (lees: een plasje water dichtbij) waar we even met het bootje gevaren hebben tot m'n kont kletsnat was...Nadien hebben ze me geleerd hoe je Australian Rules Footie speelt en hebben we even een balletje getrapt...tot ik hem vastschoot in de bomen, uhum! De familie Davis ging dan naar huis tegen 13u en dan zijn wij gaan zwemmen in het zwembad van Halls Gap...Zalig...Genieten! Nog wat genoten van de scenery en nog wat kangoeroes bekeken op "ons domeintje"...
Op maandag, ons laatste dagje, zijn we nog enkele scenic views gaan bekijken en hebben we nog een wandeling gedaan naar "Behive Falls" waar ik tussen de rotsen en over de boulders ben gaan klimmen om een fantastisch uitzicht te krijgen over de natuur. In het terugkeren naar huis zijn we gestopt aan "The Giant Koala" een beeld dat gemaakt is door een kunstenaar enkele jaren geleden...indrukwekkend om te zien! We keerden vroeger naar huis terug omdat Danny moest gaan dirigeren om 19u...Ne mens komt thuis om 18u en krijgt dan verschillende telefoons dat het niet door gaat...Dus we hadden met andere woorden nog met alle gemak enkele uren kunnen blijven maar kijk...Ik heb een fantastische 4 daagse achter de rug! Weer hemelse dingen gezien en zaken meegemaakt die voor eeuwig in m'n hoofd geprint staan! En het is nog niet gedaan! Volgend weekend gaan we nog een weekendje naar het 2e deel van The Great Ocean Road...Wat word ik hier toch enorm goed behandeld...Mijn volgende doel is om een wilde Wombat of Echidna te zien...I'll keep you guys posted!
Na 3 weken Adelaide en The Great Ocean Road, nu 4 dagen "The Grampians"...Boeja!!! Vrijdag namiddag vertrokken rond 17u en toegekomen rond 21u, de familie Davis was daar toen al van 15u en hadden Hannelore al meegepakt. Enorm mooie natuur waar we doorgereden zijn...Uitgestrekte velden, en de bergen op de achtergrond, nice! De eerste avond hebben we niet erg veel uitgestoken. Alles uitgepakt, de kindjes in bed gestoken en met z'n allen (Lynda, Michael, MJ, Danny en ik) wat buiten gezeten en genoten van de rust van The Grampians. Ons huisje, dat je kan zien op de foto's, lag letterlijk in de brousse. Geen enkel ander huis in de buurt en tientallen wilde kangoeroes die op hun gemakje door je tuin huppelen...Geen geluid, enkel dat van vogeltjes en een open lucht waar duizenden sterretjes naast de immens grote maan fonkelen.
Zaterdag zijn we allen samen op pad gegaan om enkele van de wonderen der Grampian-natuur te gaan verkennen. De eerste stop was "Mackenzie Falls", één van de vele watervallen in de bergen (en de grootste die ik ooit al gezien heb). Op de weg naar daar kon je zien dat hier enorm veel bosbranden zijn...Bijna alle stammen zijn zwart met hier en daar een dode boom. Maar het grappigste is dat er dus zwarte bomen zijn met grasgroene blaadjes...Natuurlijk moest ik als grote debiel weer eens in zo'n holle boom kruipen om een fantastische interessante foto te laten nemen ;)!
The Mackenzie Falls zijn echt indrukwekkend om te zien...ze zijn, denk ik, 25 a 30 meter hoog en het geluid ervan is erg luid! Ik vroeg me dan af hoe er in zo'n droog en door bosbranden geteisterd stukje land zo'n waterval kan zijn die liters water per seconde verwerkt...Enkele heel mooie close up foto's genomen en even op m'n dikke kont gezeten en gewoon genoten van het geluid en het wonder der natuur genaamd "de waterval".
We zijn dan doorgereden naar een plaats waar verschillende wandelpaden vertrekken zoals het pad naar de bekende "Pinnacle". Dit was echter een wandeling van 5,5km over de rotsen...en met kleine Florian ging dit niet! Ik en MJ gingen dit dan mss nog doen als "bushwalk" maar het is er spijtig genoeg niet meer van gekomen...Zeker eens opzoeken op het net die "Pinnacle". Volgende stop was "Lake Wartook"...Een plaatsje waar we wilden gaan zwemmen, maar waar je blijkbaar niet mag zwemmen. Was wel machtig om het uitzicht daar te zien! Een enorm groot helderblauw meer met op de achtergrond de bergen, en met dit weertje was het heerlijk om even stil te staan en gewoon te staren...
Na een tussenstop in Halls Gap om iets te eten en een ijsje naar binnen te spelen zijn we terug naar huis gegaan om daar een "barbie" te starten... met kangoeroevlees onder andere. Wel raar om kangoeroevlees te zitten eten terwijl er op 20 meter van de tafel kangoeroes rondhuppelen in de tuin. Tussen de foto's (en filmpjes) zal je wel merken dat ik indd best wel wat Skippy's gezien heb, sommige zelf met een Joey. Telkens ik ze zag nam ik geruisloos m'n camera uit m'n zak en stapte ik stapje voor stapje dichter tot ze uiteindelijk allemaal wegsprongen...Machtig! De mensen hier vinden dat zo normaal he, die beesjes...wel ik vind duiven in België ook normaal maar werd helemaal zot toen ik hier bijna tussen de kangoeroes liep!
Zondag zijn we naar de dam geweest (lees: een plasje water dichtbij) waar we even met het bootje gevaren hebben tot m'n kont kletsnat was...Nadien hebben ze me geleerd hoe je Australian Rules Footie speelt en hebben we even een balletje getrapt...tot ik hem vastschoot in de bomen, uhum! De familie Davis ging dan naar huis tegen 13u en dan zijn wij gaan zwemmen in het zwembad van Halls Gap...Zalig...Genieten! Nog wat genoten van de scenery en nog wat kangoeroes bekeken op "ons domeintje"...
Op maandag, ons laatste dagje, zijn we nog enkele scenic views gaan bekijken en hebben we nog een wandeling gedaan naar "Behive Falls" waar ik tussen de rotsen en over de boulders ben gaan klimmen om een fantastisch uitzicht te krijgen over de natuur. In het terugkeren naar huis zijn we gestopt aan "The Giant Koala" een beeld dat gemaakt is door een kunstenaar enkele jaren geleden...indrukwekkend om te zien! We keerden vroeger naar huis terug omdat Danny moest gaan dirigeren om 19u...Ne mens komt thuis om 18u en krijgt dan verschillende telefoons dat het niet door gaat...Dus we hadden met andere woorden nog met alle gemak enkele uren kunnen blijven maar kijk...Ik heb een fantastische 4 daagse achter de rug! Weer hemelse dingen gezien en zaken meegemaakt die voor eeuwig in m'n hoofd geprint staan! En het is nog niet gedaan! Volgend weekend gaan we nog een weekendje naar het 2e deel van The Great Ocean Road...Wat word ik hier toch enorm goed behandeld...Mijn volgende doel is om een wilde Wombat of Echidna te zien...I'll keep you guys posted!
maandag 5 januari 2009
The Great Ocean Road, day 2
's Morgens wakker worden en weten dat je die dag The Great Ocean Road gaat zien...best een fijn gevoel! Lekker ontbijten, de boel inpakken en vertrekken richting The 12 Apostels! De eerste stop van de dag was "Port Fairy", het dorpje waar we de vorige avond gaan eten waren! Nu zaten we lekker in de zon een koffietje te drinken en heb ik een aantal postkaartjes gekocht (ik koop overal postkaartjes als herinnering). Op de weg naar de 12 Apostels zijn er enorm veel kleine tussenstops met scenic views, soms echt nog geen kilometer van elkaar verwijderd wat best grappig is. Telkens de kindjes in en uit de auto, een wandelingetje naar het uitzicht, ff genieten en dan terug in de auto! Het eerste mooie zicht was dat van "Tower Hill" een vulkaankrater, waar vele kangoeroes en koalas leven, die 35000 jaar geleden ontploft is en waar nu een ferm mooi stukske natuur gegroeid is. Vervolgens zijn we gestopt aan "Crags Coastal Reserve" waar de eerste rotsen van The Great Ocean Road uit de zee beginnen te rijzen. Volgende stop was "The Bay Of Island" en "Kirray Whurong", een mooie rotsachtge baai, waar er dieper in zee metershoge "lullen" uit de zee staken die waarschijnlijk ooit deel geweest zijn van de kust, maar afgebrokkelt zijn tot dit "kleine" aparte deeltje.
Wat moet een mens gedaan hebben aan The Great Ocean Road? Inderdaad, zwemmen! Of toch proberen! Zwembroekske aan, water binnen, uw jongeheer voelen krimpen van de kou, omdraaien en terug gewone kleren aandoen! Geen zwemmen dus...Veel te koud in het water, begrijpelijk als je weet dat het volgende land recht voor je Antarctiva heet en de wind dus ook van daar komt...Maar ik heb toch met m'n poten in het water gestaan, zelf m'n knieëen ook, aha!
Ondertussen nog eens getoond dat ik weldegelijk een debiel ben en enkele grappige foto's getrokken onder een kangoeroebord, dat moet je gewoon gedaan hebben als je in Australië bent! "Logans Beach" is een bekend strand waar de blauwe vinvis zijn jongen komt werpen, deze tijd van het jaar echter niet want dan zijn de wateren al te warm. Toch een mooi strandje gezien! Volgende stop was "The Bay Of Martyr" om nadien te stoppen aan "The Arch", wat voor zichzelf spreekt! Dit is letterlijk een boog naar de zee, precies een hemelpoort. Klim je door de boog dan kan je dichter bij zee komen en het schuim de rotsen zien opkruipen en afdalen...machtig! Na deze boog gingen we verder naar "Loch Ard Gorge" waar de "Razorback" te zien was. Een hele smalle maar ellenlange rots die metersdiep de zee inklieft. Ze steekt denk ik 50 meter boven de grond, is 200 meter lang en een dikke 2 meter breed...Sommige van die rotsen zijn toch erg zot fascinerend ze. En er waren ook rotsen die op tepels leken, dus moest ik daar eens een grappig fotootje van nemen natuurlijk. Sorry daarvoor, maar het kind kwam in me naar boven.
En dan uiteindelijk de 12 apostels. Wauw! Gewoonweg stunning! Het zijn er wel geen 12 meer, er zijn er denk ik al 3 omgevallen ondertussen, maar het is machtig om die reusachtige pillaren uit de zee te zien kruipen, metershoog de lucht in! Paar leuke fotootjes, even genoten van de hele toestand en een paar maal zot geworden van excitement!
Het begon al laat te worden dus wilden we zoeken naar een slaapplaats, maar het was een heel toeristisch weekend en we vonden maar niets, maar echt niets! We zaten nog maar juist over de helft van de Great Ocean Road...maar moesten spijtiggenoeg beslissen om naar huis te rijden daar we letterlijk geen slaapplaats vonden. Ik vond het enorm spijtig natuurlijk, want ik had de rest ook graag gezien. Maar Danny heeft me gegarandeerd dat we binnenkort eens een weekend gaan uittrekken om dat tweede deel van die fameuze baan te gaan bezichtigen met idyllische wegen door het regenwoud (indd zot he, naast de zee een regenwoud), een wandelpad aangelegd tussen de boomtoppen, Cape Otway met the lighthouse, Maits Rest en de surfbeaches...
Spijtig dat we het niet nu konden doen, maar ik kijk al uit naar het tweede deel...Mag nog van geluk spreken dat we het tweede deel nog gaan doen, wat zijn ze hier toch goed voor mij!
Het grappigste van de hele dag was laat in de avond rond 12 toen we op zoek waren naar een Caltex naftestation (ze hebben een Caltex kaart, dus tanken enkel daar) en we er maar geen vonden. Op een bepaald moment gaf de display aan dat we nog een range van 4 km hadden en nog steeds geen Caltex in zicht...Was ff panikeren, maar hebben uiteindelijk op tijd en stond 1 gevonden!
Wat een dag, wat een ervaring, wat een reis...
Wat moet een mens gedaan hebben aan The Great Ocean Road? Inderdaad, zwemmen! Of toch proberen! Zwembroekske aan, water binnen, uw jongeheer voelen krimpen van de kou, omdraaien en terug gewone kleren aandoen! Geen zwemmen dus...Veel te koud in het water, begrijpelijk als je weet dat het volgende land recht voor je Antarctiva heet en de wind dus ook van daar komt...Maar ik heb toch met m'n poten in het water gestaan, zelf m'n knieëen ook, aha!
Ondertussen nog eens getoond dat ik weldegelijk een debiel ben en enkele grappige foto's getrokken onder een kangoeroebord, dat moet je gewoon gedaan hebben als je in Australië bent! "Logans Beach" is een bekend strand waar de blauwe vinvis zijn jongen komt werpen, deze tijd van het jaar echter niet want dan zijn de wateren al te warm. Toch een mooi strandje gezien! Volgende stop was "The Bay Of Martyr" om nadien te stoppen aan "The Arch", wat voor zichzelf spreekt! Dit is letterlijk een boog naar de zee, precies een hemelpoort. Klim je door de boog dan kan je dichter bij zee komen en het schuim de rotsen zien opkruipen en afdalen...machtig! Na deze boog gingen we verder naar "Loch Ard Gorge" waar de "Razorback" te zien was. Een hele smalle maar ellenlange rots die metersdiep de zee inklieft. Ze steekt denk ik 50 meter boven de grond, is 200 meter lang en een dikke 2 meter breed...Sommige van die rotsen zijn toch erg zot fascinerend ze. En er waren ook rotsen die op tepels leken, dus moest ik daar eens een grappig fotootje van nemen natuurlijk. Sorry daarvoor, maar het kind kwam in me naar boven.
En dan uiteindelijk de 12 apostels. Wauw! Gewoonweg stunning! Het zijn er wel geen 12 meer, er zijn er denk ik al 3 omgevallen ondertussen, maar het is machtig om die reusachtige pillaren uit de zee te zien kruipen, metershoog de lucht in! Paar leuke fotootjes, even genoten van de hele toestand en een paar maal zot geworden van excitement!
Het begon al laat te worden dus wilden we zoeken naar een slaapplaats, maar het was een heel toeristisch weekend en we vonden maar niets, maar echt niets! We zaten nog maar juist over de helft van de Great Ocean Road...maar moesten spijtiggenoeg beslissen om naar huis te rijden daar we letterlijk geen slaapplaats vonden. Ik vond het enorm spijtig natuurlijk, want ik had de rest ook graag gezien. Maar Danny heeft me gegarandeerd dat we binnenkort eens een weekend gaan uittrekken om dat tweede deel van die fameuze baan te gaan bezichtigen met idyllische wegen door het regenwoud (indd zot he, naast de zee een regenwoud), een wandelpad aangelegd tussen de boomtoppen, Cape Otway met the lighthouse, Maits Rest en de surfbeaches...
Spijtig dat we het niet nu konden doen, maar ik kijk al uit naar het tweede deel...Mag nog van geluk spreken dat we het tweede deel nog gaan doen, wat zijn ze hier toch goed voor mij!
Het grappigste van de hele dag was laat in de avond rond 12 toen we op zoek waren naar een Caltex naftestation (ze hebben een Caltex kaart, dus tanken enkel daar) en we er maar geen vonden. Op een bepaald moment gaf de display aan dat we nog een range van 4 km hadden en nog steeds geen Caltex in zicht...Was ff panikeren, maar hebben uiteindelijk op tijd en stond 1 gevonden!
Wat een dag, wat een ervaring, wat een reis...
zaterdag 3 januari 2009
The Great Ocean Road, day 1
Spijtig genoeg zit het verlof in Adelaide er nu op...Ik heb het daar namelijk enorm naar m'n zin gehad! De dagen zaten vol en het schema liep over waardoor ik dus de kans gehad heb om enorm veel te zien in en rond Adelaide! De eerste Bushwalk blijft me erg bij met het in contact komen van een wilde koala, net zoals het bezoek aan het magische Granite Island en het uitzicht van Mount Lofty...Dit is nu allemaal verleden tijd en je zou denken dat ik triest ben om die plaats te verlaten?! Met The Great Ocean Road in het vooruitzicht zaten m'n gedachten wel even helemaal daarbij! Even een stukje uitleg: The Great Ocean Road staat bekend als de mooiste kustlijn van deze aardbol. Over een afstand van 276km. rij je langs de feeërieke rotskliffen en kan je geregeld eens stoppen voor een scenic view. Daar zie je bogen, uit de zee opklimmende rotsen, rotswanden, stranden en dergelijke meer. Wij hadden geluk dat het een perfecte dag was voor deze uitstap! Een clear blue sky, dikke 25 graden en een lekker windje!
We hadden besloten om deze trip in 2 dagen te doen daar de hele afstand van Adelaide naar Melbourne een dikke 1100km. is. De eerste dag gingen we in 1 trok tot Portland rijden (zo'n 600km) en daar overnachten om de volgende dag met frisse kop te gaan genieten van de Ocean Road.
Tijdens die eerste 600km zijn we gepasseerd aan "Blue Lake". Dit meer is blauwer dan de hemel, echt raar om te zien! Het was ooit een vulkaan die is uitgebarsten en een hemelsblauw meer heeft nagelaten! 's Avonds zijn we niet in Portland gebleven, het was daar te toeristisch en waarschijnlijk geen slaapplaats dus zijn we terechtgekomen in "Wambuk", een enorm klein dorpje waar er een Backpackers Hostel was waar niemand verbleef! Het was er zalig! Als dit het soort van hostels is waar ik tijdens m'n rondreis zal blijven, amai, dan zie ik het zeker zitten! 10€ per nacht, een stapelbed, douches, grote hal met televisie, boekenrek met travelguides en je kon er zelf je was doen...
Was al 21u en we moesten nog iets zoeken om te eten dus zijn we naar "Port Fairy", een gezellig vissersdorpje, waar we lekkere seafood hebben gegeten. Op weg naar daar zijn we even omgereden naar "Killarney beach", een enorm mooi strand dat aangeduid stond op een plakaatje langs de weg waar we van boven op een zandduin zicht hadden op een machtige deltarivier die in de zee terecht kwam terwijl we ondertussen de zon zagen ondergaan! Dit bracht enkele mooie foto's met zich mee van de prachtige roze lucht!
Morgen is DE "Great Ocean Road" dan aan de beurt...
We hadden besloten om deze trip in 2 dagen te doen daar de hele afstand van Adelaide naar Melbourne een dikke 1100km. is. De eerste dag gingen we in 1 trok tot Portland rijden (zo'n 600km) en daar overnachten om de volgende dag met frisse kop te gaan genieten van de Ocean Road.
Tijdens die eerste 600km zijn we gepasseerd aan "Blue Lake". Dit meer is blauwer dan de hemel, echt raar om te zien! Het was ooit een vulkaan die is uitgebarsten en een hemelsblauw meer heeft nagelaten! 's Avonds zijn we niet in Portland gebleven, het was daar te toeristisch en waarschijnlijk geen slaapplaats dus zijn we terechtgekomen in "Wambuk", een enorm klein dorpje waar er een Backpackers Hostel was waar niemand verbleef! Het was er zalig! Als dit het soort van hostels is waar ik tijdens m'n rondreis zal blijven, amai, dan zie ik het zeker zitten! 10€ per nacht, een stapelbed, douches, grote hal met televisie, boekenrek met travelguides en je kon er zelf je was doen...
Was al 21u en we moesten nog iets zoeken om te eten dus zijn we naar "Port Fairy", een gezellig vissersdorpje, waar we lekkere seafood hebben gegeten. Op weg naar daar zijn we even omgereden naar "Killarney beach", een enorm mooi strand dat aangeduid stond op een plakaatje langs de weg waar we van boven op een zandduin zicht hadden op een machtige deltarivier die in de zee terecht kwam terwijl we ondertussen de zon zagen ondergaan! Dit bracht enkele mooie foto's met zich mee van de prachtige roze lucht!
Morgen is DE "Great Ocean Road" dan aan de beurt...
donderdag 1 januari 2009
Bushwalking at Waterfall Gully Baby...
Wat voor nen zot ben ik wel niet?
Om 4u in uw bed kruipen van nieuw jaar te vieren en om 7u30 terug opstaan om verdomme op 1 januari 's morgends te gaan Bushwalken! Welke idioot doet dat nu? De Walt natuurlijk!
Eigenlijk een perfecte start van het nieuwe jaar! Mooie natuur, eens goed gaan "trekken" en genieten van wat de aarde allemaal op m'n oogbol plakt! Maar toch: je moet er maar zot voor zijn!
Samen met Rei de auto in en naar Waterfall Gully, daar de benen strekken en meteen enorm steil naar boven, en zo bleef het verdikke heel de tijd doorgaan! Ik voel het momenteel serieus in m'n benen! Beginnen in Waterfall Gully en helemaal omhoog op Mt. Lofty, die berg waar al enorm veel foto's van online staan.
Toen beklommen met de auto, nu met de voetjes! Was enorm zwaar en heb een paar x enorm moeten puffen maar we zijn er geraakt! Ff genieten van het uitzicht en terug naar beneden...Boven waren we in 1u30 en beneden in 30 minuten...
Samen met Rei was ik een Runaway Train! Eenmaal je snel naar beneden begint te gaan ben je niet meer te stoppen, enkel door een boom...aauch!
Weer zwaar genoten van de natuur, maar ook van de zware work-out.
Bushwalken is gewoonweg heerlijk! MJ en ik gaan in de toekomst proberen wekelijks eens een ferme Bushwalk te maken. Kijk er al naar uit!
Wat heb ik gedaan toen we thuiskwamen? Me plat gelegd want ik was letterlijk patat!
Om 4u in uw bed kruipen van nieuw jaar te vieren en om 7u30 terug opstaan om verdomme op 1 januari 's morgends te gaan Bushwalken! Welke idioot doet dat nu? De Walt natuurlijk!
Eigenlijk een perfecte start van het nieuwe jaar! Mooie natuur, eens goed gaan "trekken" en genieten van wat de aarde allemaal op m'n oogbol plakt! Maar toch: je moet er maar zot voor zijn!
Samen met Rei de auto in en naar Waterfall Gully, daar de benen strekken en meteen enorm steil naar boven, en zo bleef het verdikke heel de tijd doorgaan! Ik voel het momenteel serieus in m'n benen! Beginnen in Waterfall Gully en helemaal omhoog op Mt. Lofty, die berg waar al enorm veel foto's van online staan.
Toen beklommen met de auto, nu met de voetjes! Was enorm zwaar en heb een paar x enorm moeten puffen maar we zijn er geraakt! Ff genieten van het uitzicht en terug naar beneden...Boven waren we in 1u30 en beneden in 30 minuten...
Samen met Rei was ik een Runaway Train! Eenmaal je snel naar beneden begint te gaan ben je niet meer te stoppen, enkel door een boom...aauch!
Weer zwaar genoten van de natuur, maar ook van de zware work-out.
Bushwalken is gewoonweg heerlijk! MJ en ik gaan in de toekomst proberen wekelijks eens een ferme Bushwalk te maken. Kijk er al naar uit!
Wat heb ik gedaan toen we thuiskwamen? Me plat gelegd want ik was letterlijk patat!
Een warm nieuwjaar...Echt raar!
Net zoals de kertsperiode voel je hier het nieuwe jaar helemaal niet aankomen!
In België is het koud, zet je de chauffage aan, blijf je binnen en doffel je je lekker in tussen de warme dekens! Hier in Australië sliep ik de laatste dagen zonder lakens, met de Airco aan en kwam ik meer buiten dan dat ik binnen zat...Ze noemen dit dan ook de andere kant van de wereld!
Het was heel raar om in de sfeer van de feestdagen te komen doordat het klimaat dus heel anders is...In Adelaide is het veel warmer dan in Melbourne dus ik heb daar wel enkele +30° dagen meegemaakt...Heerlijk (Sorry ;))
Enfin, op Oudejaar zijn we met een hele groep gaan eten in een Argentijns restaurant...Heel lekker, maar ik heb gemerkt dat op resto gaan met kindjes niet altijd makkelijk is :s...
Na de resto zijn ik en Danny de kindjes bij Chris en Christine gaan afzetten zodat ze daar enkele uurtjes konden slapen terwijl wij gingen feesten op een Beachparty van een vriend van MJ.
Het was heel gezellig, nieuwjaar vieren op het strand, in je zomerkledij en het vuurwerk zien ontploffen boven je hoofd...
We hebben het niet te laat gemaakt...De kindjes gaan ophalen en bedje binnen...
Meer moest het niet zijn, het was gezellig maar...Ik heb het wel moeilijk gehad met het gemis van vrienden en familie, zeker toen m'n broer belde...Het deed me zo goed om hem te horen en ik had graag in België geweest op dat moment om iedereen te kunnen zien! Die dag komt nog wel...Nu heb ik eens een Aussie style nieuwjaar gehad nietwaar?
Gelukkig nieuwjaar iedereen! Hopelijk komen al jullie wensen uit want de mijne is aan het uitkomen "as we speak"
In België is het koud, zet je de chauffage aan, blijf je binnen en doffel je je lekker in tussen de warme dekens! Hier in Australië sliep ik de laatste dagen zonder lakens, met de Airco aan en kwam ik meer buiten dan dat ik binnen zat...Ze noemen dit dan ook de andere kant van de wereld!
Het was heel raar om in de sfeer van de feestdagen te komen doordat het klimaat dus heel anders is...In Adelaide is het veel warmer dan in Melbourne dus ik heb daar wel enkele +30° dagen meegemaakt...Heerlijk (Sorry ;))
Enfin, op Oudejaar zijn we met een hele groep gaan eten in een Argentijns restaurant...Heel lekker, maar ik heb gemerkt dat op resto gaan met kindjes niet altijd makkelijk is :s...
Na de resto zijn ik en Danny de kindjes bij Chris en Christine gaan afzetten zodat ze daar enkele uurtjes konden slapen terwijl wij gingen feesten op een Beachparty van een vriend van MJ.
Het was heel gezellig, nieuwjaar vieren op het strand, in je zomerkledij en het vuurwerk zien ontploffen boven je hoofd...
We hebben het niet te laat gemaakt...De kindjes gaan ophalen en bedje binnen...
Meer moest het niet zijn, het was gezellig maar...Ik heb het wel moeilijk gehad met het gemis van vrienden en familie, zeker toen m'n broer belde...Het deed me zo goed om hem te horen en ik had graag in België geweest op dat moment om iedereen te kunnen zien! Die dag komt nog wel...Nu heb ik eens een Aussie style nieuwjaar gehad nietwaar?
Gelukkig nieuwjaar iedereen! Hopelijk komen al jullie wensen uit want de mijne is aan het uitkomen "as we speak"
Abonneren op:
Posts (Atom)
